نقش تعدیل کنندگی سن و وضعیت تاهل در رابطه بین وظیفه شناسی با اهداف پیشرفت در دانشجویان دانشگاه بابل عراق

زمینه و هدف: تعیین نقش متغیرهای مختلف برای اهداف پیشرفت در دانشجویان از موضوعات پژوهشی مهم است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه وظیفه شناسی با اهداف پیشرفت با توجه به نقش تعدیل کننده سن و وضعیت تاهل در دانشجویان شهر بابل در کشور عراق اجرا شد. روش پژوهش: روش پژوهش همبستگی در قالب تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان شهر بابل در کشور عراق بود. از جامعه آماری مورد اشاره، ۲۵۸ نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه وظیفه شناسی (کاستا و مک کرا، ۲۰۰۸)، پرسشنامه اهداف پیشرفت (میدگلی و همکاران، ۱۹۹۸)، سن و وضعیت تاهل جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی از طریق نرم افزار ۲۶.SPSS استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بین وظیفه شناسی و سن با اهداف پیشرفت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰۱/۰>p). نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که سن رابطه وظیفه شناسی با اهداف پیشرفت را تعدیل نمی کند، اما وضعیت تاهل رابطه بین وظیفه شناسی با اهداف پیشرفت را تعدیل می کنند (۰۱/۰>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که وظیفه شناسی در کنار سن و وضعیت تاهل متغیرهای با اهمیتی برای افزایش سطح اهداف پیشرفت در دانشجویان عراقی هستند.

نقش تعدیل کنندگی سن و وضعیت تاهل در رابطه بین وظیفه شناسی با اهداف پیشرفت در دانشجویان دانشگاه بابل عراق Keywords:

وظیفه شناسی , اهداف پیشرفت , سن , وضعیت تاهل , عراق