بررسی اهمیت کانال های پرتودهی در ایمنی یک راکتور تحقیقاتی پس ازحادثه از دست دادن کامل خنک کننده

حادثه از دست دادن کامل خنک کننده، از جمله حوادثی است که به دلیل مخاطرات فراوان باید از رخدادن آن در راکتور جلوگیری کرد. در یکراکتور تحقیقاتی با توان ۵ مگاوات، میزان دز گاما پس از رخدادن حادثه از دست دادن کامل خنک کننده در زیرگنبد به صورت تحلیلی و همچنین با استفاده از کدهای MCNPX ۲.۶.۰ و ORIGEN ۲.۱ محاسبه شده است. محاسبات مربوط به بدبینانه ترین حالت است که شامل کار در توان نامی به مدت ۳۰ روز و خنک سازی قلب به مدت ۱ روز استت. کانال های پرتودهی در حالت های بررسی شده، پر از آب بوده، ولی قلب پوشیده با آب یا در معرض هوای آزاد است. پر بودن کانال های پرتودهی سبب کاهش قابل توجه دز مناطق مختلف زیرگنبد تا عدد μSvh- و ۱۰۰ می شود که نشان دهنده نقش قابل توجه این کانال ها در افزایش ایمنی پرتوی راکتور است.

Keywords:

راکتور تحقیقاتی , حادثه از دست دادن کامل خنک کننده , کانال های پرتودهی , ایمنی پرتوی , دز گاما