بررسی مفهوم "نشت قبل از تخریب" و پایش نشتی سیال خنک کننده در مدار اول نیروگاه اتمی VVER-۱۰۰۰

تولید و تجمع مواد رادیواکتیو در طی فرآیند بهره برداری نیروگاههای اتمی و احتمال خروج، انتشار و اثرات زیان بار آنها بر پرسنل، مردم ومحیط اطراف باعث شده تا ایمنی نیروگاه های اتمی یک مسئلهی حیاتی به شمار آید. بنابراین با نگرش به اهمیت حوادث هسته ای، یکی ازمفاهیمی که در این ارتباط نقش بسزایی ایفا می کند مفهوم " نشت قبل از تخریب" می باشد. مطابق الزامات این مفهوم مواد بکار رفته درساخت تجهیزات مدار اول و همچنین روش ساخت آنها باید به گونه ای باشد که شرایط کار در مدار اول نیروگاه را دارا باشند و تست هایمخرب و غیر مخرب مرتبط با شکست را بگذرانند. همچنین تجارب بهره برداری از نیروگاه های اتمی نشان می دهد که امکان حذف کامل نشتیلوله ها و تجهیزات عملا غیرممکن است. لذا جهت تشخیص نشانه های اولیه بروز ترک و نشتی در مدار اول نیروگاه، باید سیستم های پایشنشتی در کلیه نیروگاه های اتمی استفاده شوند تا با تشخیص به موقع و دقیق محل نشتی از خرابی های احتمالی در سیستم لوله ها و تجهیزاتمجموعه راکتور پیشگیری کنند و بدین ترتیب ایمنی بهره برداری نیروگاه اتمی در حدود مجاز تامین گردد. در راکتورهای تحت فشار که نمونه روسی آن با نام VVER-۱۰۰۰ شناخته می شود، سیال خنک کننده و کند کننده آب معمولی می باشد. مطابق الزامات "نشت قبل از تخریب " و استانداردهای موجود طراحی و ساخت، در چنین نیروگاه هایی باید حداقل سه سیستم مستقلتشخیص نشتی وجود داشته باشد. رایج ترین این سیستم ها با استفاده از سیگنال های آکوستیک ناشی از خروج سیال از محل نشتی،پارامترهای رطوبت و دما در لایه عایق بندی خطوط لوله و میزان دز رادیواکتیو محل عبور لوله ها و تجهیزات، کار پایش نشتی را انجام میدهند.

Keywords:

نیروگاه اتمی VVER- ۱۰۰۰رادیواکتیو , حادثه هسته ای , نشت قبل از تخریب , سیستم پایش نشتی