بررسی تفاوت جمعیت میکروبی شکمبه در میش های سیکلیک و آسیکلیک کبوده شیرازی
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1403
Abstract:
p). زمان های ۳ تا ۵ با یکدیگر اختلاف معنی دار نداشتند (۰/۰۵
p). مقایسه میانگین جمعیت حاصل از شمارش کلنی های کل باکتری ها نشان داد، در بررسی گروه های مختلف، گروه استروس در هر ۵ زمان بیش ترین تعداد از میانگین جمعیت میکروبی را داشت (۰/۰۵>p). کم ترین تعداد مربوط به دو گروه انستروس بود (۰/۰۵>p). تفاوت جمعیت بررسی شده در بین دو گروه در ۵ زمان مختلف نشان داد که تنها در روز فحلی جمعیت باکتری های تولیدکننده اسیدلاکتیک مقدار بالاتر و تفاوت معنیداری را در مقایسه با گروه انستروس دارند. جمعیت باکتری های لیپولایتیک در دو گروه استروس و انستروس در ۵ زمان مورد مطالعه نشان داد، گروه استروس در ۴ زمان یعنی روز فحلی و زمانهای ۵، ۶ و ۱۷ مقدار بالاتر و معنی داری نسبت به گروه انستروس دارد. نتایج نشان داد در تمامی زمان ها مقدار جمعیت باکتری کل در گروه استروس شمار بیشتری داشت و این تفاوت معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد، باکتری های بی هوازی در روزهای خاصی از فحلی (روز اول تا نهم) دارای افزایش شایان توجهی نسبت به گروه انستروس داشتند. نتیجه گیری: به طور کلی نتیجه این پژوهش نشان داد، جمعیت کلنی باکتری های آمیلولیتیکی، لیپولیتیکی و کل کلنی های حاصل از باکتری های بی هوازی دارای تفاوت معنی داری در روزهای چرخه استروس هستند که ممکن است میتوانند بر تولیدمثل اثرگذار باشند. بر این اساس، بهتر است در مطالعات پیش رو با افزایش آنالیزها مانند تغییرات هورمونی و بررسی های ملکولی همراه با کشت میکروبی در دروه فحلی نتایج قابل درک تری از اثر میکروبی شکمبه بر فحلی در میش ارائه داد.
Keywords:
Authors
Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Shiraz University, Shiraz, Iran
Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Shiraz University, Shiraz, Iran
Department of Animal Reproduction, School of Veterinary Medicine, Shiraz University, Shiraz, Iran
Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Shiraz University, Shiraz, Iran
Animal Science Research Department, Fars Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Shiraz, Iran
مراجع و منابع این Paper: