هم تاثیری طبیعت، کیهان و ساحت الوهی در کیمیای روحانی زوسیموس

برخی از مورخان علم، براین باورند که کیمیا بخشی از کنش ها و شعائر دینی است در نتیجه تاریخ آن ذیل تاریخ ادیان قرار می گیرد. در کنار این باور، کارل گوستاو یونگ روانشناس(Carl Gustav Jung) قائل است که کیمیا بخشی از تاریخ روانشناسی است که هدف اش فهم ساختار پیچیده و عمیق روان آدمی است. منتقدان این دو رویکرد ادعا می کنند در کیمیا، آن اندازه که از کنش ها و پرکتیس های مادی و تجربی(آزمایشگاهی) بهره برده شده از مفاهیم دینی و روانشناسانه استفاده نشده است، لذا نمی توان آن را در تاریخ ادیان یا روانشناسی جای داد. در این رویکردهای تاریخ نگارانه، دلالت ها و ارجاعات زیادی به نظریات کیمیایی دوره یونانی مصری(Greco-Egyptian) می شود که یکی از مهمترین و شاید مدون ترین آنها چارچوب نظری کیمیای زوسیموس است که به «کیمیای روحانی» مشهور شده. بازخوانی این چارچوب نشان می دهد که آراء کیمیایی زوسیموس به دلائل مختلف میتواند برای هرسه رویکرد تا حدی مناقشه آمیز باشد. دراین مقاله ضمن بازخوانی مفاهیم اساسی در این چارچوب کیمیایی، نسبت میان طبیعت(ماده) و قوای فراطبیعی و تعاملات ماده-انسان-اولوهیت بررسی شده است.

هم تاثیری طبیعت، کیهان و ساحت الوهی در کیمیای روحانی زوسیموس Keywords:

کیمیای روحانی , زوسیموس , هم&rlm , تاثیری کیهانی , طبیعت , اولوهیت , امر اپاپتیک