تحریک رشد و نمو لوبیا (Phaseolus vulgaris L) با قارچ های تریکودرما و تاثیر آن ها بر تعدیل تنش شوری
Publish place: The Journal of Water and Soil، Vol: 34، Issue: 3
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 57
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-34-3_004
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1403
Abstract:
برخی از گونه های قارچ تریکودرما با افزایش تحمل گیاه به تنش های محیطی مانند شوری باعث بهبود رشد گیاهان زراعی و افزایش محصول می شوند. در این راستا، اثر ۱۰ گونه ی قارچ تریکودرما شاملT. harzianum ، T. lixii ، T. ghanens ، T. virens و T. atroviride و موتانت آن ها ( به تر تیب:NAS۱۰۸ M۱ ، NAS۱۱۴-M۱۷، ON۵۴۵۷۹۶، NAS۱۱۵ M۱۷ و NAS۱۱۲M۲) برای تعدیل اثرات تنش شوری خاک (ECe=۶ dS m-۱ و ECe=۱.۱ dS m-۱) در استقرار، رشد رویشی و زایشی گیاه لوبیا چیتی به صورت کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط مزرعه بررسی شد. نتایج نشان داد که رشد گیاه لوبیا چیتی به طور معنی دار تحت تاثیر تیمارهای شوری، قارچ تریکودرما و اثر متقابل آن ها بود. درصد سبزشدن و تمامی صفات رویشی، زایشی و پروتئین دانه تحت تنش شوری به طور معنی دار (p≤۰.۰۱) نسبت به شاهد کاهش یافتند. کاهش در صفات اجزای عملکرد بیش از صفات رویشی بود. تیمارهای زیستی بذر با گونه های تریکودرما به جز T. lixii توانست رشد، نمو و پروتئین دانه گیاه را در شرایط شور و غیر شور بهبود دهند. بیشترین القای مقاومت به شوری را گونه های T. harzianum ، T. ghanens و T. atroviride به همراه موتانت های آنها ایجاد کردند که در بین آنها اثر T. atroviride با کارایی زیستی ۷۵ و ۶۰ درصد به ترتیب در شرایط شور و غیر شور بارزتر بود. لذا این گونه می تواند به عنوان گونه ی مطلوب در تولید کودهای زیستی برای تولید لوبیا چیتی در شرایط شور و غیرشور مطرح باشد.
Keywords:
Authors
علی اصغر علیلو
گروه مهندسی تولید و زنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، ایران.
زهرا رضالو
گروه مهندسی تولید و زنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، ایران.
سمیرا شهبازی
گروه گیاه پزشکی، پژوهشکده علوم و فنون هسته ای، پژوهشکده کشاورزی هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، ایران.
منصور سراجوقی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران.
اسماعیل کریمی
گروه علوم و مهندسی خاک- دانشگاه مراغه
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
