نقش ویژگی های شخصیتی در عملکرد شغلی پرستاران با میانجی گری انطباق پذیری مسیر شغلی

مقدمه: ویژگی­های شخصیتی و انطباق­پذیری مسیر شغلی نقش کلیدی بر عملکرد شغلی پرستاران دارند. هدف پژوهش حاضر نقش ویژگی­های شخصیتی در عملکرد شغلی پرستاران با میانجی­گری انطباق پذیری مسیر­شغلی بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پرستاران دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران بودند. حجم نمونه ۲۲۰ پرستار به روش نمونه­گیری غیرتصادفی (داوطلبانه) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه­های ویژگی­های شخصیتی نئو (۱۹۸۵)، انطباق­پذیری مسیر­شغلی ساویکاس و پروفیلی (۲۰۱۲) و عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۷۰) بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزارهایSPSS  وAMOS  نسخه ۲۴ انجام شد. نتایج: تمام مسیرهای مستقیم بین ویژگی­های شخصیتی با عملکرد­شغلی و انطباق­پذیری مسیر شغلی معنادارمی­باشد. همچنین نتایج آزمون سوبل نشان داد که مسیرهای غیرمستقیم  ویژگی­های شخصیتی (روان نژندی، برون­گرایی و اشتیاق به تجارب تازه) و عملکرد شغلی پرستاران با میانجی­گری انطباق­پذیری مسیر شغلی معنادار بود (۰۵/۰≥P ).  مدل از برازش مطلوبی برخوردار است. نتیجه­گیری: ویژگی­های شخصیتی و انطباق­پذیری مسیر شغلی متغیرهایی قوی در رابطه با عملکرد شغلی هستند. پرستارانی که ویژگی­های شخصیتی و انطباق­­پذیری مسیر شغلی مطلوبی دارند انتظار می­رود که از عملکرد شغلی بهتری برخوردار باشند

Keywords:

personality traits , job performance , career path adaptation , ویژگی های شخصیتی , عملکرد شغلی , انطباق پذیری مسیر شغلی