مدل ارزیابی سلامت محیط بر مبنای امیکس های پزشکی فرادقیق

کیفیت زندگی با جنبه های سلامت «انسان» و «محیط» عجین شده است؛ اما مطالعات در دو حوزه علوم پزشکی و علوم محیطی نشان می دهد که هر یک از این دو حوزه، به جنبه ای از سلامت اشاره می کند و کمتر نگاه بین رشته ای شکل گرفته است. گرچه در دهه های گذشته نظریه پردازان معمار و شهرساز سعی کرده اند ویژگی هایی برای سلامت محیط بر شمارند؛ اما تاکنون چهارچوبی جامع که بتواند مدلی جهت ارزیابی سلامت محیط پیشنهاد دهد، ارائه نشده است. متعاقب یک چهارچوب ارزیابی یکپارچه، پژوهش فعلی با استفاده از روش تحقیق ترکیبی و با هدف ادغام و هماهنگ سازی مدل های ارزیابی موجود در زمینه های پزشکی و محیطی انجام می شود. این تلاش به دنبال توسعه یک چهارچوب بین رشته ای نوآورانه برای ارزیابی موثر سلامت کاربر در محیط است. برای دستیابی به اهداف پژوهش، این مطالعه به بررسی کامل ابعاد و مولفه های سلامت در علوم محیطی و پزشکی می پردازد. این مطالعه با ادغام نظریه های محیطی مرتبط و مدل ارزیابی کیفیت فضایی، در کنار نظریه ها و مدل های اخیر علوم پزشکی، یک «مدل ارزیابی سلامت محیط» مبتنی بر چهار ماتریس را پیشنهاد می کند. این مدل بین رشته ای ابعاد جدیدی از سلامت محیط را در بر می گیرد و به طراحان و کاربران محیط زیست در ارزیابی جنبه های سلامت محیط اطراف خود کمک می کند، بنابراین ایجاد، بهبود و پیشرفت محیط های سالم برای غنی سازی کیفیت زندگی را تقویت می کند. علاوه بر این، ترکیب شاخص های کمی سلامت ضروری مانند مقادیر عصبی، غدد درون ریز و سیستم ایمنی، فرصت هایی را برای تحقیقات آینده برای توسعه یک «ابزار جامع اندازه گیری سلامت محیط» باز می کند که معیارهای ارزیابی حیاتی را برای تجزیه و تحلیل ویژگی های سلامت محیط های اطراف ارائه می کند.

Keywords:

کیفیت زندگی , سلامت , طب متعالیه , پزشکی ژرف , پزشکی فرادقیق , امیکس , ارزیابی سلامت.