سبکهای یاری طلبی از خدا: تدوین مدل مفهومی روانشناختی بر اساس منابع اسلامی

توجه به عوامل معنوی و مذهب، نقش بنیادینی در سلامت روانی و حتی جسمی افراد دارد. یاری طلبی از خداوند که در منابع اسلامی از آن با تعبیر «استعانت از خدا» یاد می شود از جمله این عوامل است که همواره درباره آن بررسی هایی انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل مفهومی سبکهای یاری طلبی از خداوند بر اساس منابع اسلامی (قرآن و حدیث) انجام شد. به منظور استخراج مولفه های مفهومی سبکهای یاری طلبی از خداوند در متون اسلامی از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شد. بدین منظور متون اسلامی مرتبط با موضوع پژوهش در آیات و روایات طبقه بندی شده در کتاب نهج الدعاء انتخاب شد. برای تعیین مولفه های مفهومی از مقوله بندی کدها و مرکزی سازی مفاهیم استفاده شد. مولفه های استخراج شده به همراه مستنداتش به متخصصان در علوم دینی و روانشناسی ارائه شد و از این طریق روایی محتوایش تایید شد. یافته های پژوهش نشان داد سبکهای یاری طلبی از خداوند بر اساس متون اسلامی بر پنج شیوه اصلی شامل مناسکی، ابراز بدنی، موقعیتی، مقابله ای و جبران کننده متمرکز است. مجموع ویژگیهای افراد در این پنج شیوه، سبک یاری طلبی از خداوند را در آنها نشان می دهد.

سبکهای یاری طلبی از خدا: تدوین مدل مفهومی روانشناختی بر اساس منابع اسلامی Keywords:

یاری طلبی از خداوند , دعا , سبک یاری طلبی , مدل مفهومی