پیش بینی بهزیستی اجتماعی بر اساس سبک زندگی اسلامی و مهارتهای اجتماعی مردم شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی بهزیستی اجتماعی بر اساس سبک زندگی اسلامی و مهارتهای اجتماعی مردم شهر اصفهان است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، مردم شهر اصفهان و روش نمونه گیری تصادفی بود. ابزار پژوهش پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کییز و شاپیرو، سبک زندگی اسلامی کاویانی و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ریگو بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد بین بهزیستی اجتماعی و سبک زندگی اسلامی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین بهزیستی اجتماعی و مهارتهای اجتماعی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. علاوه بر این، یافته های پژوهش نشان داد متغیرهای سبک زندگی اسلامی و مهارتهای اجتماعی قادر به پیش بینی بهزیستی اجتماعی مردم شهر اصفهان است.

پیش بینی بهزیستی اجتماعی بر اساس سبک زندگی اسلامی و مهارتهای اجتماعی مردم شهر اصفهان Keywords:

بهزیستی اجتماعی , سبک زندگی اسلامی , مهارتهای اجتماعی , بهزیستی , روانشناسی مثبتگرا