پدیدارشناسی «اضطراب محیط زیستی» برآمده از تجربیات یادگیری آموزش رسمی محیط زیست
Publish place: Environmental Researches، Vol: 15، Issue: 29
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 40
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EIAP-15-29_004
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1403
Abstract:
سال ها جای خالی یک واحد درسی مستقل آموزش محیط زیستی در نظام آموزش وپرورش ایران حس می شد تا این که در سال ۱۳۹۶ (۲۰۱۷) درس «انسان و محیط زیست» در پایه یازدهم متوسطه دوم ارایه شد. به اقتضای ارایه این درس، آسیب شناسی آن از ضرورت هایی است که باید در دستورکار قرار گیرد. هدف اصلی این پژوهش بررسی پدیدارشناسانه «اضطراب محیط زیستی» برآمده از تجربیات یادگیری درس انسان و محیط زیست در دانش آموزان پایه یازدهم و دوازدهم دوره دوم متوسطه است. رویکرد این پژوهش کیفی و ابزار مطالعه، مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با دانش آموزان و تشکیل پانل خبرگان دلفی با حضور معلمان و خبرگان دانشگاهی بود. نتایج این پژوهش نشان داد آموزش رسمی محیط زیست در قالب درس مستقل انسان و محیط زیست، موجب درگیری دانش آموزان با پدیده «اضطراب محیط زیستی» شده است. عوامل اصلی ایجاد این پدیده آگاهی از «آلودگی محیط زیست»، «بحران آب»، «بحران پسماند»، «بحران انقراض تنوع زیستی» و «گرمایش جهانی» بود. هم چنین عوامل جانبی تشدیدکننده اضطراب محیط زیستی دانش آموزان «تجربه های رسانه ای»، «تجربه های فردی»، «تجربه های اجتماعی»، «تجربه های خانوادگی» و «تجربه های فضای مجازی» آن ها است. عوارض این گونه از اضطراب در جامعه مورد مطالعه بیشتر «حس ناامیدی»، «حس انزجار از معلم و کلاس درس»، «بی تفاوتی»، «انکار»، «حواس پرتی»، «حس خشم» و «حس عجز و ناتوانی» شناسایی شد. برای احصاء راهبردهای مقابله با این پدیدار، پانل خبرگان دلفی شش راهبرد کلی «بازنگری در طراحی و کاربست مدل های آموزش محیط زیست»، «تعبیه و توسعه سازوکارهای نهادی و سازمانی»، «آگاه سازی و توانمندسازی دانشجومعلمان و معلمان»، «تدوین پروتکل جامع آموزش حواس افزوده»، «ارایه خدمات مشاوره و درمان به دانش آموزان درگیر» و «هنردرمانی، ورزش، تنظیم رژیم غذایی و طبیعت درمانی» را پیشنهاد کردند.
Keywords:
Authors
امیرعلی برومند
دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش محیط زیست، گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد جواد امیری
استادیار، گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
شهرزاد فریادی
دانشیار، گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
