بررسی و تحلیل اوقات فراغت از نوع گردشگری ماجراجویانه و سخت ورزشی (نمونه موردی ژئوپارک طبس)

امروزه، گردشگری اوقات فراغت و به ویژه گردشگری ماجراجویانه گستره ای جهانی یافته است. این نوع از گردشگری با انگیزه هایی همچون هیجان، گذران اوقات فراغت در محیط های باز، چالش های فردی، فرصتی برای آموختن و حفاظت از محیط زیست و بالابردن هیجان زندگی صورت می گیرد. توسعه این گونه از گردشگری در ایران با موانعی در ابعاد مختلف بویژه بعد محیط طبیعی – اکولوژیک ( در مقوله مخاطرات طبیعی) و ابعاد فرهنگی اجتماعی نیاز به بررسی و بحث می باشد. به طوری که، این کشور با توجه به جایگاهش در زمینه جاذبه های ماجراجویانه، از درآمدزایی کمی برخوردار است . در این میان ژئوپارک طبس از میراث های ثبت شده بین المللی کشور است . (TABAS UNESCO GLOBAL GEOPARK) که با وجود ثبت در آثار جهانی همچنان نتوانسته باعث گسترش گردشگری ماجراجویانه و توسعه ورزش های سنگین شود و نیاز است از این پتانسیل برای رونق صنعت ژئوتوریسم منطقه استفاده کرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع توسعه گردشگری ماجراجویانه با تاکید بر مخاطرات طبیعی تهیه گردیده است. روش تحقیق روش توصیفی- تحلیلی، ودر جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای (کتب، اینترنت، نشریات واسناد)استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که عدم آموزش مناسب و تخصص لازم برای زنده ماندن در شرایط سخت و تاب آوری در برابر چالش های طبیعی و ماجراجویی های طبیعت به همراه نبود امکانات و زیرساخت های اقامتی، حمل و نقلی و ریلی و هوایی و همچنین امداد رسانی در مواقع حوادث و رویدادهای ورزشی و گردشگری ماجراجویانه و در نهایت عدم ارایه خدمات پشتیبانی امنیتی مطلوب در کشور انگیزه گردشگران ماجراجو بویژه گردشگران خارجی را کاهش داده، سبب گردیده آنها سایر کشورها را به عنوان مقصد این نوع گردشگری انتحاب نمایند. ترویج گردشگری ورزشی به ویژه گردشگری ورزشی ماجراجویانه می تواند به عنوان یکی از عوامل توسعه گردشگری و جذب گردشگر مورد توجه مدیران استان باشد و ضروری است برنامه ریزان و دست اندرکاران کشوری و محلی با فراهم کردن زیرساخت های لازم، بستری مناسب جهت توسعه گردشگری طبیعی ورزشی ژئوپارک طبس را فراهم کنند.

Keywords:

اوقات فراغت گردشگری ماجراجویانه , مخاطرات طبیعی , ایران