نقش فعالیت بدنی طبیعت محور در اوقات فراغت زنان مبتلا به اختلالاتروانشناختی

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت بدنی طبیعت محور بر میزان افسردگی زنان مبتلا به اختلالات طیف افسردگی بود. بدین منظور، به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر از زنان افسرده ۴۰ تا ۵۰ سال مراجعه کننده به مرکز روانشناختی آبان در شهر اصفهان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. پس از برگزاری پیش آزمون، گروه آزمایش در پرتکل فعالیت بدنی طبیعت محور شامل هشت جلسه ۶۰ دقیقه ای (دو بار در هفته) تمرین کردند. سپس هر دو گروه در پس آزمون شرکت کردند. میزان افسردگی با پرسشنامه افسردگی بک ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۴‎ با آزمون استنباطی t مستقل برای مقایسه بین گروهی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد که تمرینات فعالیت بدنی در طبیعت بر سلامت روانشناختی زنان مبتلا به افسردگی تاثیر معنی دار دارد. تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد که بیمارانی که فعالیت های طبیعت محور را انجام دادند به طور معنی دار بهبود در میزان افسردگی (۰۰۲/۰=p) داشتند. به طور کلی، فعالیت بدنی در طبیعت به عنوان یک روش درمانی مناسب و لذت بخش برای بیماران مبتلا به افسردگی پیشنهاد می گردد.

Keywords:

فعالیت بدنی , طبیعت , افسردگی , اختلالات روانشناختی