ارزیابی پایداری محیطی سیستم های کشاورزی و ارائه استراتژی های ارتقای حفاظت از محیط زیست و ایمنی مواد غذایی

تامین منابع غذایی جوامع به حفاظت از اکوسیستم های ارزشمند و تنوع زیستی بستگی دارد. در حال حاضر، افزایش آگاه ی عمومی از مشکلات ناشی از سیستم غذایی صنعتی فعل ی منجر به افزایش حمایت از بازار خلاق برای سیستم های تولید مواد غذایی پایدار از نظر اقتصادی ، اجتماعی و محیط زیستی و افزایش تقاضا برای تغییر در سیاست ها و مقررات کشاورزی شده است . در تولید مواد غذایی ، بازسازی و حفاظت از اکوسیستم ها و سیستم های غذایی پایدار باید در اولویت قرار گیرد که نیازمند یک راهبرد مدیریت منطقی آیندهنگر و تغییرات اساسی در الگوها و شیوههای توسعه اقتصادی ، محصول و تولید است . سیستم های غذایی باید به گونه ای طراحی شوند که تاثیرات محیط زیستی خنثی و مثبت داشته باشند، تغذیه سالم و ایمنی مواد غذایی را تضمین کنند و راهبردهای اثرات محیط زیستی کم را در اولویت قرار دهند. این مقاله با هدف ارزیابی سیستم های غذایی پایدار و راهبردهایی همچون کشاورزی بومشناختی ، ارگانیک ، بیودینامیک ، احیاکننده، شهری و کشاورزی دقیق که رهیافت هایی کاربردی برای توسعه پایدار کشاورزی و تولید مواد غذایی و حفظ سلامت منابع غذایی هستند، انجام شده است . به این منظور، هر یک از این راهبردها تحلیل و مسائل کلیدی پایداری مرتبط با اولویت های غذا، محیط زیست ، اقلیم ، توسعه روستایی و شیوههای استفاده از منابع ارزیابی شدند. نتایج این مطالعه می تواند گام مهمی در جهت توسعه کشاورزی پایدار، امنیت و ایمنی غذایی و حفاظت از محیط زیست باشد.

Keywords:

پایداری محیطی , کشاورزی پا یدار , سیستم های غذایی محلی , تنوع زیستی , کشت پایدار , ایمنی موادغذایی