اثربخشی مداخله مبتنی بر چشمانداز زمان بر رضایتمندی، پایستگی و احساس موفقیت تحصیلی دانشآموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر چشم انداز زمان بر مولفههای رضایتمندی تحصیلی، پایستگی تحصیلی و احساس موفقیت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش-آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر خانمیرزا است. بدین منظور از بین مدارس دخترانه شهرستان خانمیرزا یک مدرسه و سپس یک پایه تحصیلی به صورت تصادفی انتخاب و مورد سنجش قرار گرفتند. سپس از بین تعداد ۵۶ نفر که نمرات پایینتر از متوسط در متغیرهای پژوهش دریافت کردند ۲۴ نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و انتظار جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه مداخله دریافت کرده و گروه انتظار هیچ مداخلهای تا بعد از پیگیری نتایج دریافت نکردند. ارزیابی متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسشنامه های رضایت تحصیلی Salehi (۲۰۱۴)، پایستگی تحصیلی Martin & Marsh (۲۰۰۸) و احساس موفقیت تحصیلی Salehi (۲۰۱۴)، در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری انجام شد. داده ها پس از جمعآوری به وسیله نرم افزار SPSS۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در دو مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و گروه انتظار نسبت به پیش آزمون وجود دارد. بنابراین میتوان گفت آموزش مبتنی بر چشمانداز زمان بر سه متغیر رضایت، پایستگی و احساس موفقیت تحصیلی دانشآموزان موثر بوده و این تاثیرات در طول زمان پایدار بوده است. مشاوران و روانشناسان از یافته های پژوهش حاضر می توانند جهت آموزش چشمانداز زمان در مدارس و مراکز مشاوره استفاده کنند و به رشد دانشآموزان در این زمینه کمک نمایند.

Keywords:

چشم انداز زمان , رضایتمندی تحصیلی , پایستگی تحصیلی , احساس موفقیت تحصیلی