گردشگری مذهبی که معمولا به آن به عنوان گردشگری دین اشاره می شود، شکلی از گردشگری است که در آن مردم دین دار (با اعتقاد) به طور انفرادی یا گروهی به دلایل زیارتی، تبلیغات مذهبی یا تفریحی (تحقیقی) سفر می کنند. بدون تردید، یکی از مهم ترین و کهن ترین عوامل و انگیزه های مسافرت انسان باورهای مذهبی و احساسات دینی بوده است. لذا پژوهش حاضر سعی دارد به تحلیل
برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری، با تاکید بر
گردشگری مذهبی در حریم کلانشهر مشهد که شهر مشهد بعنوان اولین قطب
گردشگری مذهبی در ایران شناخته میشود پرداخته شودپژوهش از نظر روش شناسی توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف، از نوع کاربردی است. افرد نمونه تحقیق ۱۵ متخصص
گردشگری مذهبی در
حریم شهر مشهد که به روش گلوله برفی انتخاب شده اند. شاخص های فرصت ها و چالش های
گردشگری مذهبی در روستاهای
حریم شهر مشهد در ۴ بعد (قوت با ۱۲ گویه، ضعف با ۲۰ گویه، فرصت با ۱۶ گویه و تهدید با ۱۴ گویه) می باشد. جهت عملیاتی سازی مطالعه، روستاهای حریم کلانشهر مشهد به عنوان منطقه موردمطالعه انتخاب گردید. نتایج مدل SWOT نشان داد ارزیابی عوامل داخلی(مجموع نمره نهایی ۲.۴۷) بیانگر آن است که نقاط
قوت و ضعف گردشگری مذهبی حریم شهر مشهد متوسط است و راهبردهای کلان باید به گونه ای تدوین شود که بتوان این نقاط
قوت و ضعف را برطرف کرد. همچنین استنتاج نهایی از ماتریس ارزیابی عوامل خارجی(مجموع نمره نهایی ۲.۶۳) است که فرصت های فراروری گردشگری
حریم شهر مشهد بیش از تهدیدات پیرامون آن بوده و در نتیجه راهبردهای کلان برای
گردشگری مذهبی حریم شهر مشهد باید به گونه تدوین شود که بتواند از فرصت های محیطی به نحوه مناسب استفاده نمود. همچنین با توجه به نتایج استفاده از مدل merec مشخص گردید که دو مدل تلاش برای توسعه ی کیفی و کمی زیرساخت های مناطق گردشگری و بسترسازی مناسب برای سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولتی در جاذبه های گردشگری در اولویت اول و دوم قرار گرفتند.