جستاری در مجازات نبش قبر با تاکید بر روایات درنگی فقهی بر ماده ۶۳۴ قانون مجازات اسلامی

در شریعت اسلام اموات نیز همچون زندگان دارای احترام بوده و احکام متعددی در جهت حفظ حرمت ایشان وضع شده است؛ در همین راستا نبش قبر فعلی حرام دانسته شده و بعنوان یکی از جرائم در باب حدود مطرح شده است. از تتبع در میراث مکتوب فقهی به دست می آید که اقوال متعددی از سوی فقیهان امامی در مورد کیفر نباش صادر شده است که به نظر میرسد این تشتت آراء ناشی از تنوع احکام صادر شده در روایاتی است که با مضامین گوناگون در این باب وارد شده اند. جستار حاضر در پژوهشی توصیفی- تحلیلی در صدد بررسی روایات موجود بر اساس اصول و موازین فقهی و تبیین حکم هر یک از وجوه منصور در مسئله از منظر فقه امامیه برآمده است. ضروت تحقیق از آن روست که تاکنون پژوهش مستقلی که با نگاه تحلیلی به روایات متعدد در باب نبش قبر وجوه گوناگون منصور در این باب را بررسی و حکم هر یک را تبیین نماید نگاشته نشده است؛ حال آنکه با توجه به روایات موجود سوالاتی در این باب مطرح است؛ از قبیل اینکه مجازات سرقت از قبر یا تکرار نبش چیست؟ نتایج تحقیق نشان میدهد مجرد نبش قبر مستوجب تعزیر است لکن اگر شخص مرتکب سرقت از قبر بشود و ارزش مال مسروقه به نصاب معین برسد قطع ثابت میشود. همچنین در قرص تکرار نبش قبر اگر سه مرتبه حد سرقت بر او اقامه شده باشد در مرتبه چهارم کشته میشود و در غیر این صورت پس از دو مرتبه اقامه تعزیر، قطع ثابت می شود.