تامین آب مورد نیاز شرب، همواره یکی از دغدغه های بشر می باشد. بروز خشکسالی در دهه های اخیر در کشور به همراه افزایش جمعیت شهرها باعث افزایش میزان مصرف آب و ایجاد تنشهای آبی در برخی شهرهای کشور گردیده است. یکی از شاخصهای مهم مصرف آب در شهرها، میزان مصرف سرانه آب و پیش بینی آن می باشد که بر اساس آن میتوان نسبت به برنامه-ریزی های کلان در خصوص موضوع سازگاری با کم آبی، اجرای طرح های کلان انتقال آب و همچنین طرح های توسعه ای شبکه های توزیع یا تامین آب پرداخت. در این تحقیق تلاش گردید تا پیش بینی سرانه مصرف آب در محدوده مورد مطالعه در یک دوره ۵۰ ساله (از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۵۰) انجام گردد. روش های مختلفی جهت پیش بینی سرانه مصرف آب وجود دارد که شامل الف) روش کاپن (Capen)، ب)روش تحلیلی فایر و ج)روش هندسی می باشد. با توجه به این موضوع که سازمان آب و فاضلاب شهری و روستایی همکاری لازم جهت دریافت اطلاعات مصرف سرانه در سالهای مختلف را نداشتند، دو سناریو برای پیش بینی سرانه مصرف در نظر گرفته شد. در سناریو اول از سال ۱۴۰۰ تا سال ۱۴۱۵ میزان مصرف سرانه ثابت و برابر شرایط کنونی بوده و پس از آن با نرخ ۱۵ درصد کاهش یافته و تا سال ۱۴۵۰ ثابت می باشد که بر اساس آن حجم سرانه مصرف خانگی شهری در سال ۱۴۰۰ به میزان ۱۴۰ لیتر بر روز است (مصرف سرانه کل ۱۹۵ لیتر بر روز) که در سال ۱۴۵۰ به ۱۱۹ لیتر بر روز (مصرف سرانه کل ۱۷۴ لیتر بر روز) کاهش می یابد. بعلاوه مصرف سرانه روستایی منطقه در سال ۱۴۰۰ به میزان ۱۳۰ لیتر بر روز است (مصرف سرانه کل ۱۷۰ لیتر بر روز) که در سال ۱۴۵۰ به ۱۱۱ لیتر بر روز (مصرف سرانه کل ۱۵۱ لیتر بر روز) طبق سناریو اول کاهش پیدا کرده است. بر اساس سناریو دوم، طبق روش هندسی، مصرف سرانه پیشنهادی در ابتدای دوره طرح (سال ۱۴۰۰) با نرخ ۵/۰ درصد و بصورت پلکانی به مدت ۵۰ سال رشد داده است که در این صورت رقم ۲۰۸ و ۱۸۶ لیتر در روز به ازای هر نفر به عنوان مصرف سرانه کل به ترتیب شهری و روستایی در افق ۵۰ ساله بدست می آید. بر اساس استراتژی مدیریت منابع آب می توان هر یک از سناریوها را اجرا نمود اما سناریو دوم با در نظر گرفتن شرایط بدبینانه تر و افزایش مصرف انجام شده است.