بهینه یابی پارامتر فاصله هواده تا غشا در بیوراکتور غشایی با هدف کاهش گرفتگی غشا

امروزه به دلیل کمبود منابع آب شیرین و انتقال بیماری ها توسط آبهای آلوده ضرورت تصفیه فاضلاب بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است . سیستم لجن فعال یکی از سیستم های قابل اعتماد در تصفیه فاضلاب است که دارای نواقصی همچون تولید لجن زیاد، رشد باکتری های رشته ای و مواجه شدن با پدیده بالکینگ و فومینگ می باشد. برای رفع برخی از معضلات سیستم لجن فعال، استفاده از سیستم بیوراکتور غشایی رو به افزایش است . علی رغم عملکرد مطلوب بیوراکتورهای غشایی در تصفیه فاضلاب، با مشکل گرفتگی غشاها روبرو می باشد که برای رفع گرفتگی غشاها از سیستم هوادهی استفاده می شود. هدف تحقیق حاضر بهینه یابی پارامتر فاصله هواده تا کف غشاها می باشد که به شبیه سازی یک بیوراکتور غشایی با ۲۴ غشای صفحه ای تخت پرداخته شده است . در این شبیه سازی با تغییر پارامتر فاصله هواده تا کف غشاها از ۲۵۰ میلیمتر تا ۵۰۰ میلیمتر، به بهبود تنش برشی روی سطح غشاها با میزان هوادهی یکسان پرداخته شده است . در این شبیه سازی ها از نرم افزار فلوئنت و مدل VOF استفاده شده و شبیه سازی به صورت سه بعدی و دوفازی انجام شده است . بیوراکتور غشایی با فاصله ۴۵۰ میلیمتری هواده تا غشاها بهترین عملکرد را از خود نشان داد.

Keywords:

بیوراکتور غشایی , غشای صفحه تخت , گرفتگی , تنش برشی