تحقق توسعه پایدار با رویکردی به آموزش معماری و توسعه تکنولوژی پایدار

انسان ها همواره برای توسعه و پیشرفت و ادامه زندگی و رفع نیازها خود از طبیعت بهره گرفته است، پس اینمسئولیت نیز بر عهده ما قرار می گیرد، که برای بهبود بخشیدن به زندگی اجتماعی و محیط زیست سالم مشارکتکنیم و این مستلزم ارتقای سطح فرهنگی و آموزش توسعه پایدار و اطلاع رسانی و مشارکت عموم مردم در رفعمشکلات زیست محیطی می باشد و زمانی این توسعه را پایدار می خوانیم که مخرب نباشد و امکان حفظ منابع و محیطزیست فراهم باشد تا بتوان پیشرفت چشمگیری در زمینه توسعه پایدار و تکنولوژی معماری داشت.معماری گستره وسیعی از رشته های مختلف را به هم پیوند می دهد که شامل طراحی، ساخت، نقشه کشی، طراحیفضای سبز، مهندسی، پایداری، دانش اجتماعی می باشد، با توجه به این که نیمی از انرژی های فسیلی را ساختمان هایمسکونی و تجاری مصرف می کنند می توان گفت که معماران نقش مهمی در کنترل آلودگی محیط زیست پیدامی کنند. از ابتدا، ساختمان سازی رابطه تنگاتنگی با تکنولوژی و معماری داشته و از یکدیگر تبعیت می نمایند. لذا کهعملکرد ساختمان نیازمند تکنولوژی است، پیشرفت تکنولوژی می تواند تاثیرات قابل توجهی بر روند سازگاری و تداوم بقاء محیط زیست و معماری داشته باشد، همچنین می توان با بهره گیری از اندیشه تکنولوژی «تمیز» و هماهنگ با طبیعت و کارآمد در حفظ محیط زیست و آسایش انسان ها به کار برد، چه بسا که امروزه با پیشرفت تکنولوژیپیشرفتی در توسعه پایدار محیط زیست دیده نمی شود، از این رو پیش از برنامه ریزی برای توسعه تکنولوژی، باید بهفکر ایجاد زیر بناهای فکری و گسترش و تعمیق فرهنگ توسعه بود.

Keywords:

معماری پایدار , توسعه پایدار , آموزش , محیط زیست , تکنولوژی