ارزیابی الگوی مقاومت دارویی و تشخیص مولکولی توالی های الحاقی ISAba۱ و ISAba۲ در ایزوله های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان های آموزشی شهر ساری

سابقه و هدف: گونه های اسینتوباکتر به عنوان یکی ازعوامل اصلی عفونت های بیمارستانی ظاهر شده اند. اسینتوباکتر بومانی، به عنوان شایع ترین زیرگونه بالینی، می تواند باعث ایجاد طیف گسترده ای از عفونت های بیمارستانی از جمله پنومونی، عفونت های خون و عفونت های زخم شود. این عفونت ها به دلیل افزایش میزان مقاومت دارویی در بین این باکتری ها، معمولا با نرخ بالای مرگ و میر همراه هستند. تولید بتالاکتامازها یک مکانیسم مقاومت مهم در برابر بتالاکتام ها است. رونویسی از این ژن های بتالاکتامازی توسط توالی های الحاقی(ISs) مختلفی که در نزدیکی آن ها قرار دارند، تقویت می شود. توالی های الحاقی که بیش تر با ژن های کارباپنم از در ایزوله های مقاوم به چند داروی اسینتوباکتر بومانی مرتبط می باشد عبارتند از: ISAba۱، ISAba۲، ISAba۳، ISAba۴ و IS۱۸. این مطالعه با هدف ارزیابی الگوی مقاومت دارویی و تشخیص مولکولی توالی های الحاقی ISAba۱ و ISAba۲ در ایزوله های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان های آموزشی شهر ساری انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی (cross-sectional) در یک دوره شش ماهه، از فروردین تا شهریور سال ۱۴۰۱، در بیمارستان های آموزشی شهر ساری انجام شد. در این مطالعه، ۹۰ ایزوله اسینتوباکتر بومانی از نمونه های بالینی مختلف بیماران بستری جمع آوری شد. به منظور تایید گونه اسینتوباکتر بومانی، از تست های فنوتایپی مختلف از جمله TSI، اکسیداز، MR/VP، OF، اوره، سیترات و SIM استفاده شد. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و بر اساس دستورالعمل CLSI ۲۰۲۱ مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت مهاری (MIC) کولیستین با استفاده از روش میکروبراث تعیین شد. برای ارزیابی حضور ژن های ISAba۱ و ISAba۲، روشPCR (Polymerase Chain Reaction) با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تحلیل شدند. برای تعیین اختلافات معنی دار از آزمون کای دو استفاده شد. مقدار P کمتر یا مساوی ۰۵/۰ به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که ایزوله های اسینتوباکتر بومانی دارای سطح بالایی از مقاومت نسبت به چندین آنتی بیوتیک از جمله سیپروفلوکساسین، ایمی پنم، دوری پنم، سفپیم، سفازیدیم، پیپراسیلین تازوباکتام و پیپراسیلین بودند، به طوری که همه ایزوله ها (۱۰۰ درصد) نسبت به این آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند. با این حال، بالاترین میزان حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک کولیستین مشاهده شد (۹۸/۸ درصد). هم چنین، فراوانی ژن های ISAba۱ و ISAba۲ در میان ایزوله ها به ترتیب ۹۵/۵ درصد و ۸۱/۱ درصد بود که نشان دهنده شیوع بالای این عناصر ژنتیکی در بین ایزوله های مورد مطالعه است. استنتاج: یافته های این مطالعه بیانگر حساسیت بالای ایزوله ها نسبت به آنتی بیوتیک کولیستین بود، اما به جهت جلوگیری از مقاومت به آن و هم چنین به دلیل داشتن عوارض کلیوی، باید با احتیاط مصرف شود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که وجود عناصر الحاقی مانند ISAba۱ و ISAba۲ نقش مهمی در افزایش بیان ژن های مقاومت دارویی و انتقال آن ها در اسینتوباکتر بومانی دارد. این امر می تواند به توضیح شیوع بالای مقاومت دارویی در این باکتری ها کمک کند و نشان دهنده اهمیت بالای تشخیص و کنترل این عوامل در کاهش عفونت های بیمارستانی است. بنابراین، شناسایی و کنترل این عوامل می تواند گامی موثر در بهبود روش های پیشگیری و درمان عفونت های ناشی از اسینتوباکتر بومانی باشد.

Keywords:

Acinetobacter baumannii , drug resistance , insertion sequence , ISAba۱ , ISAba۲ , hospitalized patients , اسینتوباکتر بومانی , مقاومت دارویی , توالی های الحاقی , ISAba۱ , ISAba۲ , بیماران بستری