سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

Login
PapersConferencesJournals

بررسی اثر یک دوره تمرینات شنای تناوبی شدید بر بیان ژن LRRK۲ و mir-۲۰۵ موش های مبتلا به پارکینسون

Publish place: Journal of Sport and Biomotor Sciences، Vol: 16، Issue: 31
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 77

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

DOWNLOAD Paper

Export:

Link to this Paper:
https://civilica.com/doc/2101506

Document National Code:

JR_JSBS-16-31_002

Index date: 18 October 2024

بررسی اثر یک دوره تمرینات شنای تناوبی شدید بر بیان ژن LRRK۲ و mir-۲۰۵ موش های مبتلا به پارکینسون abstract

مقدمه و هدف: اختلال در miRNAها می تواند موجب بروز و پیشرفت بیماری هایی از جمله پارکینسون شود. اثر فعالیت های ورزشی بر عوامل موثر در پیشرفت بیماری پارکینسون و miRNA های مرتبط با آن به درستی مشخص نیست. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات شنای تناوبی شدید بر بیان ژن LRRK۲ و mir-۲۰۵ موش های مبتلا به پارکینسون بود.مواد و روش ها: تعداد ۱۴ سر موش نر صحرایی نژاد ویستار ۸ تا ۱۰ هفته ای با تزریق روزانه ۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ماده رزرپین و به مدت ۵ روز به پارکینسون مبتلا شدند. سپس موش ها به طور تصادفی در دو گروه تمرین شنا و کنترل بیمار قرار گرفتند. ۷ سرموش نیز بدون تزریق رزرپین به عنوان گروه سالم کنترل در نظر گرفته شد. موش های گروه تمرین، به مدت شش هفته و در قالب ۲۰ نوبت ۳۰ ثانیه ای با ۳۰ ثانیه استراحت بین هر نوبت تمرینات شنا را اجرا کردند. پس از ۴۸ ساعت از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات کشتار و بیان ژن هیپوکامپی LRRK۲ و mir-۲۰۵ اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و در سطح معنی داری ۰.۰۵>P بهره گرفته شد.یافته ها: بیان ژن LRRK۲ در گروه بیمار نسبت به گروه کنترل سالم و گروه تمرین به طور معنی داری بالاتر بود (به ترتیب ۰.۰۰۱=P و ۰.۰۰۱=P) اما تفاوت معنی داری بین گروه تمرین و کنترل سالم مشاهده نشد (۰.۱=P). بیان ژن mir-۲۰۵ در گروه بیمار نسبت به گروه سالم و گروه تمرین به طور معنی داری پایین تر بود (به ترتیب ۰.۰۰۱=P و ۰.۰۱=P). ارتباط معکوس و معنی داری بین بیان ژن هیپوکامپی LRRK۲ و mir-۲۰۵ مشاهده شد (۰.۰۱=P و ۰.۷۱-=r).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین شنای تناوبی شدید می تواند با کاهش بیان ژن LRRK۲ و افزایش بیان ژن mir-۲۰۵ در بهبود بیماری پارکینسون موثر باشد.

بررسی اثر یک دوره تمرینات شنای تناوبی شدید بر بیان ژن LRRK۲ و mir-۲۰۵ موش های مبتلا به پارکینسون Keywords:

تمرین شنای تناوبی شدید , پارکینسون , LRKK۲ , MiR-۲۰۵

بررسی اثر یک دوره تمرینات شنای تناوبی شدید بر بیان ژن LRRK۲ و mir-۲۰۵ موش های مبتلا به پارکینسون authors

سمیه رشیدفرد

دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده هنر و معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.

مهرزاد مقدسی

دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده هنر و معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.

محمدامین عدالت منش

دانشیار فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی، دانشکده کشاورزی و علوم پایه، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.

سارا حجتی

استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده هنر و معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.