حکم اهانت به مقدسات دینی ازنظر فقهاء وادله آن

توهین به مقدسات مذهبی و آزار و اذیت انبیای الهی سابقه ای طولانی دارد، در روزگار جدید اهانت به نمادها و شخصیت های مقدس اسلامی به شیوه های جدید از جمله ترسیم کاریکاتورهای شخصیت های اسلام و یا بی حرمتی به قرآن کتاب مقدس مسلمانان آشکار شده است که با مقاومت رهبران دینی مواجه شده است.در برخی کشورها از جمله ایران احکام دینی، از منابع اصلی قانونگذاری است و با اعمال مقرراتی، از مقدسات دینی حمایت قانونی صورت گرفته است. بسیاری از کشورها چنین حمایتی را نسبت به مقدسات پیش بینی نکرده و جرم انگاری چنین اعمالی را در تعارض با آزادی بیان و عقیده و قواعد حقوق بشر می پندارند. اما در حقوق کیفری ایران، علاوه بر ممانعت کیفری از اهانت به حریم پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم)، ائمه معصومین (علیهم السلام) و سایر مقدسات دینی اسلام، از حرمت سایر انبیای عظام الهی نیز حمایت شده است ولی در نظام حقوقی بعضی از کشورها مثل انگلیس، تنها در مورد دین اکثریت مردم همان کشور، بعضی حمایت های پراکنده صورت گرفته است. حال این ضرورت پیش می آید که در یک پژوهش به این مساله پرداخته شود که حکم اهانت به مقدسات دینی از منظر آیات و روایات چیست ؟ لذا پژوهشگر به مراجعه به منابع کتابخانه ای و با روش توصیفی – تحلیلی به بیان این مساله می پردازد.

حکم اهانت به مقدسات دینی ازنظر فقهاء وادله آن Keywords:

مقدسات دینی , اهانت , سب النبی , ارتداد