مهم ترین ماحصل عصر دانش و اطلاعات، تغییر در ساختار و مفاهیم آموزشی و نگرش جدید به یادگیرنده است. در این میان انتظارات والدین از فرزندانشان معنای متفاوت پیدا کرده است؛ به گونه ای که خواستار پرورش افرادی خلاق، کارآمد و کارآفرین اند. از سویی دیگر، یکی از اهداف هر نظام تربیتی عبارت است از تربیت افرادی متفکر و نوآور که برای جامعه مفید باشند. تحقق این هدف در مدرسه صورت می گیرد و عامل اصلی آن معلم و کلاس درس است. شاید به ظاهر مفهوم «خلاقیت در تدریس» ساده انگاشته شود، اما ورود به دنیای پرپیچ وخم آن، مستلزم شناخت کافی عناصر آن، شناسایی ویژگی های افراد خلاق و نحوه پرورش افراد دارای تفکر واگراست. اگر
خلاقیت را خلق کردن اثری جدید بدانیم، یعنی دوباره دیدن پدیده ها، و درک و تلاش برای بهتر ساختن آن ها. حال اگر کلاس درس را شاهراه اصلی پرورش
خلاقیت بدانیم، معلم آگاه و باانگیزه عامل اصلی آن است که با فراهم کردن شرایط، بستر مناسبی را برای تدریسی پرنشاط مهیا می کند. این مقاله به موضوع
خلاقیت در
تدریس و ارائه راهکارهایی برای ایجاد
خلاقیت در دانش آموزان می پردازد.