مطالعه ی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی، طی سه دهه اخیر، بیش از پیش مورد توجه متخصصان تعلیم و تربیت قرار گرفته است. حساسیت تعلیم و تربیت از یک سو و پیچیدگی جهان امروز از سوی دیگر، مدیران ومعلمان آگاه تری را طلب میکند تا زمینه رشد جمعی را فراهم نمایند.این پژوهش درباره بررسی رابطه بین نقش محیطی و فیزیکی
مدرسه و کلاس در
پیشرفت تحصیلی پرداخته است.داده ها به روش کتابخانه ای و استنادی گردآوری و تجزیه تحلیل شده اند. هر چه
محیط آموزشی کودکان و نوجوانان در مدارس و آموزشگاه ها شادتر، فعال تر و پویاتر باشد، دانش آموزان می توانند ارتباطات اجتماعی بهتری با هم کلاسی ها و معلمان برقرار کنند. در نیتجه فرآیند
یادگیری آن ها بسیار اثربخش تر و بهتر خواهد بود . محیط همواره از مهم ترین عواملی است که در
یادگیری و آموزش نقش بسزایی دارد.در
مدرسه ای که فضای مناسب، کتابخانه و منابع گوناگون علمی دارد،
یادگیری شاگردان، در مقایسه با
یادگیری شاگردان
مدرسه ای که فضای مناسب ندارد و در آن جز کتاب درسی منابع دیگری یافت نمی شود، بسیار متفاوت خواهد بود. با این همه، محیط
یادگیری به فضای فیزیکی و امکانات محدود نیست. برای مثال، محیط عاطفی اهمیت بسیاری دارد. رابطه معلم و شاگرد، رابطه دانش آموزان با هم، رابطه والدین با فرزندان و نیز هم خوانی نگرش والدین و مربیان در زمینه تربیت، همگی می توانند در میزان
یادگیری دانش آموزان موثر باشند و سهم بسیاری نیز در این باره داشته باشند