در ابتدا باید
رمزگان را توضیح داد مفهوم رمز در
نشانه شناسی بسیار بنیادیست.
رمزگان چارچوبی را بوجود می آورد که در آن نشانه ها معنا میابند. در واقع نمی توان چیزی را که در قلمرو
رمزگان نیست نشانهنامید به علاوهاگر رابطه میان
دال و
مدلول را اختیاری فرض کنیم،آنگاه روشن است که تفسیر معنای مرسوم نشانه ها، مستلزم آشنایی با مجموعه های مناسبی ازقرارداد ها و هنجارهااست.رمز نشانه را به نظام های معنادار تبدیل میکند و بدین ترتیب باعث ایجاد رابطه میان
دال و
مدلول میگردد تولید و تفسیر متون به وجود
رمزگان یا قراردادهای ارتباطی بستگی دارد بنابراین معنای نشانه به رمزی که در آن قرار گرفته بستگی دارد.قراردادهای رمزی نشانگر بعدی اجتماعی در
نشانه شناسی هست وقتی نشانه نشانه شناسان به مطالعه فرایندهای فرهنگی میپردازند با اشیا یا کنش هایی که برای اعضای گروه های فرهنگی معنادار اند به عنوان نشانه برخورد میکنند و به دنبال درک نقش ها یا قراردادهای فرایند اولیه تولید معنا در فرهنگ میباشند.
رمزگان صرفا قراردادهایی ارتباطی برابر نیستند بلکه عبارت اند از نظام های رویه ایی از قراردادهایی مبنایی هستند که در قلمروهای خاص خود عمل میکنند نشانه شناسان به دنبال درک
رمزگان و قواعد ضمنی و محدویت هایی هستند که در فرایند اولیه و تفسیر معنایی هر رمزی وجود دارد..