ارتباط بین محافظه کاری حسابداری، سرمایه گذاران نهادی عمده با مدیریت سود

پژوهشگران بر این باورند که شرکت ها از یک طرف انگیزه زیادی برای مدیریت سود دارند و از طرف دیگررویکردهای محافظه کارانه حسابداری آن ها را به مدیریت سود کمتر هدایت می کند. سرمایه گذاران نهادیعمده در این زمینه نقش مهمی را به عنوان یک نهاد نظارتی خارج از شرکت ایفا می کنند و بر میزان مدیریتسود شرکت ها اثرگذار هستند. این پژوهش ارتباط بین محافظه کاری، مالکیت سرمایه گذاران نهادی عمده بامدیریت سود را به وسیله قانون بنفورد برای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ بررسی می نماید. برای این منظور، ابتدا سطوح محافظه کاری با محاسبه C-Score شرکت ها و پس از چارک بندی آن ها تعیین و سپس مدیریت سود از طریق قانون بنفورد مشخص می گردد، همچنینسطوح مختلف سرمایه گذار نهادی عمده با معیار تملک بیش از ۵۰ % سهام آن ها تعیین می گردد. نتایج نشان می دهد که شرکت های با سطوح محافظه کاری بالاتر، مدیریت سود کمتری را انجام داده اند.همچنین نتایج این پژوهش رابطه معکوس بین مدیریت سود و مالکیت سرمایه گذاران نهادی عمده را تاییدمی کند.

ارتباط بین محافظه کاری حسابداری، سرمایه گذاران نهادی عمده با مدیریت سود Keywords:

مدیریت سود , محافظه کاری , سرمایه گذار نهادی عمده , قانون بنفورد