کاربست نظریات فوکو در تحلیل مطالعات مرزی ؛ با تاکید بر تحلیل پدیده ی کولبری به مثابه بخشی از گفتمان قدرت

در سالهای اخیر، »مرز« به یکی از موضوعات و پدیدههای مورد مطالعه علوم اجتماعی تبدیل شده است . یکی از چالش های پیش روی مطالعات جامعه شناسی مرز این است که هیچ مبنای نظری مورد تاییدی برای مطالعات مرزی وجود ندارد. میشل فوکو یکی از چهرههای نامدار فلسفه و جامعه شناسی متاخر است که شیوههای نوینی را برای بررسی و کندوکاو پیرامون پدیدههای اجتماعی معرفی کرده است . نطریه های فوکو درخصوص حکومت مندی ، گفتمان، بدن، سوژه و قدرت برد تحلیلی عمیقی برای پرداختن به موضوع مرز دارد. هدف این مقاله کاربست نظریه های فوکو در تحلیل مطالعات مرزی با تاکید بر پدیده کولبری به مثابه بخشی از گفتمان قدرت است . این مقاله باتوجه به اینکه یک مطالعه نظری است ، روش تحقیق آن مروری و کتابخانه ای می باشد. یافته های تحقیق بیانگر این است که حکومت با گفتمانسازی ، مرزنشینان را تبدیل به سوژه می کند. شاید مهمترین پیامد چنین وضعیتی ازخودبیگانگی ، اسارات و تکه پاره شدن سوژه و بدنش باشد. این همان وضعیتی است که کولبران با آن مواجه اند. مقاومت در مقابل این گفتمانها تنها راه رهایی از اسارت مرزنشین ها است .

Keywords:

میشل فوکو , مرز , گفتمان قدرت , کولبری , قدرت انضباطی .