تحلیل واژه گزینی قرآن در سوره مبارکه «لقمان» با رویکرد «غرض مندی سور» در گفتمان تدبر

چکیده تدبر و تفسیر قرآن مبتنی بر معانی مفردات قرآن می باشد و بررسی معنای مفردات، بنیادی ترین مرحله تدبر و تفسیر، شمرده می شود. از این رو، فهم معنای مفردات جایگاه زیرساختی در تدبر و تفسیر قرآن به خود اختصاص می دهد. واژه ها و مفردات قرآنی به جهت اشتمال بر توسعه معنایی دارای لایه های معنایی گوناگونی هستند که کشف آن ها در پی بررسی جامع و دقیق مفردات ممکن می شود. جهت بررسی دقیق مفردات، لازم است معنای لغوی، معنای استعمالی و مولفه های معنایی جستجو شود. جهت کشف معنای استعمالی و مولفه های معنایی، استفاده از غرض سوره ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی، نخست غرض سوره رونمایی می شود و سپس چندی از واژه های مهم سوره در پرتو غرض سوره معنایابی می گردند. جستجوی معنای سه واژه «آیات»، «کتاب» و «حکیم» در مبارکه لقمان نشان می دهد که واژه اول به اصل مهم تربیتی «آیه بینی» اشاره دارد و واژه دوم بر مهمترین «مصدر تربیت» توجه می دهد و واژه سوم در پی بیان «هدفمندی تربیت» و «محکم بودن مصدر تربیت» می باشد. کلیدواژه ها: مفردات قرآن، تربیت، سیاق، محور موضوعی، وحدت غرض، غرض سوره.

تحلیل واژه گزینی قرآن در سوره مبارکه «لقمان» با رویکرد «غرض مندی سور» در گفتمان تدبر Keywords:

مفردات قرآن , سیاق , محور موضوعی , وحدت غرض , غرض سوره