اصول گفتگوی تربیتی در قرآن کریم (مطالعه موردی سوره قصص)

تربیت انسان یکی از مهم ترین وظایف بشر و از جمله رسالت های اصلی انبیای الهی بوده است. در این میان، گفت وگوی تربیتی به عنوان ابزاری کارآمد، نقشی اساسی در فرایند تربیت ایفا می کند. در این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی و تبیین اصول گفت وگوی تربیتی بر اساس آموزه های سوره قصص پرداخته می شود تا از این طریق نقش فطرت در گفت وگوی تربیتی موثر تبیین گردد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که گفت وگوی تربیتی در سوره قصص فرایندی هدفمند و دوسویه بین مربی و متربی است که بر پایه هشت اصل: واقع گرایی، بصیرت افزایی، توانمندسازی متربی از طریق مشارکت فعال، درک انگیزه متربی، خود کنترلی، رعایت اصول اخلاقی، ارائه برهان و مواجهه منطقی، و جلب اعتماد متربی بنا شده که همگی با فطرت انسانی سازگاری دارند و بر اصل محوری توجه به خدا و ترس از او معطوف هستند. این اصول با ایجاد همدلی و درک متقابل، تفکر انتقادی و رشد شخصی، مسئولیت پذیری، پایبندی به اصول، انتخاب آگاهانه، آزادی بیان و ابراز عقیده، موجب شکل گیری هویت فرد و رشد استعدادهای فطری او می شوند.

اصول گفتگوی تربیتی در قرآن کریم (مطالعه موردی سوره قصص) Keywords:

قرآن , گفتگوی تربیتی , تربیت اسلامی , اصول تربیتی , سوره قصص