برسی عصب روانشناسی زبان در پیری

تغییرات حسی و شناختی که با افزایش سن رخ میدهد چالش هایی را برای پردازش زبان ایجاد می کند. در همان زمان ما تجربه و تخصص بیشتری در زمینه زبان به دست می آوریم و ممکن است راهبردهای پردازش کارآمدتری را اتخاذ کنیم . پردازش زبان در سالمندان تنها دریک تصویر وسیع تر از تغییرات شناختی مرتبط با سن و سازکارهای مربوط به تنظیم و جبران عصبی قابل درک است . با توجه به تغییرات عصبی - آناتومیکی و شناختی هم زمانی که در سالمندی طبیعی رخ میدهد تعجب اور است که افراد مسن تر به نتیجه رفتاری مشابه در فرایندهای عصبی با افراد جوان دستیابند. علاوه بر محاسبات واجی واژگانی و معنایی درگیر در ادراک تک واژه جملات به فرایندهایی اضافی مرتبط با تجزیه صحیح نحویک گفتار نیاز دارند و اغلب حاوی واژه هایی مانند ضمایریا واژه های مبهم هستند که برای تفسیر به بافت نیاز دارند. سالمندی طبیعی تقریبا_ در هر سطحی از نظام شنوایی با تغییراتی همراه است از دست دادن حساسیت شنوایی در سالمندی طبیعی به طور ویژه در فرکانس های بالاتر رایج است . سایر تغییرات مربوط به سن در شنوایی شامل گسترش فیلترهای فرکانس و کاهش دقت پردازش زمانی است . سالمندی با تفاوت هایی در نام گذاری تصویر و تولید واژه همراه است . اگرچه برخی از این تفاوت ها ممکن است به دلیل تغییر در فصاحت با کنترل بیان باشد شواهدی نیز وجود دارد که تغییرات مربوط به سن را در مراحل بازیابی واژگانی با واحی پردازش نشان میدهد.

Keywords:

زبان , پیری , عصب روانشناسی