از زمانهای بسیار دور زبانها به دنیا آمده اند زیسته اند و از میان رفته اند. اما امروزه با سرعتی بی سابقه در حال نابودی اند. اکنون در جهان در هر سال ده
زبان خاموش میشود و
زبان شناسان پیش بینی میکنند اگر این روند ادامه باید؛ نود درصد
زبان ها تا سدهی آینده رو به خاموشی خواهند رفت. از آنجایی که فرهنگ وابسته به
زبان است با
زبان شکوفا می شود به حیات خود ادامه میدهد و منتقل میشود؛ با مرگ هر
زبان فرهنگ وابسته به آن نیز در معرض نابودی قرار می گیرد. از سوی دیگر هر زبانی سازگاریهای ضروری با شرایط ویژهی اجتماعی اقتصادی و زیست محیطی را برای گویشورانش فراهم کرده و امکان شناخت هستی از دریچه ای ویژه را برای آنها میسر می سازد. لذا
زنده مانی زبان ها به مثابه مانایی همهی این امکانهای ضروری برای حیات اجتماعی و تداوم فرهنگ است. در این مقاله محقق کوشیده است به علل
زنده مانی زبان گرجی با وجود همه عوامل تهدید آمیز بپردازد. جهت بررسی از روش اسنادی و کتابخانه ای استفاده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که در
زنده مانی زبانها عوامل زیادی دخالت دارند که دارای ابعاد روان شناختی، جغرافیایی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بوده و از جنبه های خرد مانند میزان علاقهی فردی کاربران به حفظ
زبان مادری گرفته تا جنبه های کلان مانند کاهش جمعیت
گویشوران عوامل طبیعی استعمار جهانی شدن نقش دولت های ملی و ... را شامل می گردد. در این میان وجودیک روایت قوی که
زبان بومی را به عنوان مسیری که
گویشوران را هم به گذشته و ریشه های خود متصل نگه میدارد و هم نیازهای فرهنگی و ارتباطی زمان حال آنها را برآورده میکند و هم چشم اندازی امیدوارانه و مسئولانه به آینده دارد ، بسیار حائز اهمیت است.