بررسی سطح بیان BDNF در موش های نر ویستار پس از شش هفته شنا
Publish place: Journal of Knowledge & Health، Vol: 19، Issue: 3
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: English
View: 26
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JKH-19-3_002
تاریخ نمایه سازی: 9 آبان 1403
Abstract:
مقدمه: تمرینات هوازی موجب بهبود در عملکرد شناختی می شوند. با توجه به نقش کلیدی BDNF در بهبود عملکرد شناختی، پژوهش حاضر، اثر شش هفته شنا در آب سرد و دمای معمول را بر عمکرد شناختی و بیان BDNF بافت مغز مورد بررسی قرار داده است.مواد و روش ها: ۲۵ سرموش نر ویستار (۸ هفته ایی، وزن ۳۰±۲۵۰) از موسسه پاستور خریداری و پس از دو هفته آشناسازی با محیط استاندارد آزمایشگاه، در آزمون اولیه عملکرد شناختی شرکت کردند و سپس به طور تصادفی به سه گروه شنا در آب سرد و دمای معمول و کنترل تقسیم شدند. هر سه گروه آزمون اولیه عملکرد شناختی را اجرا کردند. سپس دو گروه تمرین، شش هفته پروتکل تمرین را اجرا کردند. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرین، موش های صحرایی قربانی شدند و بافت مغز آنها برداشت شد. سپس برای سنجش بیان ژن BDNF از روش ریل تایم PCR استفاده شد. برای تحلیل یافته ها نیز از آزمون آنووای یکطرفه استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد، عملکرد شناختی در پاسخ به شش هفته شنا کردن نسبت به گروه کنترل، بهبودیافته است (۰۰۱>P). همچنین سطوح بیان BDNF بافت مغزی در دو گروه تمرین افزایش معنادار نسبت به گروه کنترل داشت (۰۰۲>P). علاوه براین تغییرات بیان BDNF گروه شنا در آب سرد به لحاظ آماری بیشتر از گروه شنا در آب با دمای معمولی بود (۰۴/۰>P).نتیجه گیری: به نظر می رسد تغییرات بیان BDNF مسئول بخشی از بهبود عملکرد شناختی در پاسخ به تمرینات ورزشی است و شنا در آب سرد می تواند محرک مناسبی برای اثربخشی بیشتر تمرین بر BDNF داشته باشد.مقدمه: تمرینات هوازی موجب بهبود در عملکرد شناختی می شوند. با توجه به نقش کلیدی BDNF در بهبود عملکرد شناختی، پژوهش حاضر، اثر شش هفته شنا در آب سرد و دمای معمول را بر عمکرد شناختی و بیان BDNF بافت مغز مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش ها: ۲۵ سرموش نر ویستار (۸ هفته ایی، وزن ۳۰±۲۵۰) از موسسه پاستور خریداری و پس از دو هفته آشناسازی با محیط استاندارد آزمایشگاه، در آزمون اولیه عملکرد شناختی شرکت کردند و سپس به طور تصادفی به سه گروه شنا در آب سرد و دمای معمول و کنترل تقسیم شدند. هر سه گروه آزمون اولیه عملکرد شناختی را اجرا کردند. سپس دو گروه تمرین، شش هفته پروتکل تمرین را اجرا کردند. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرین، موش های صحرایی قربانی شدند و بافت مغز آنها برداشت شد. سپس برای سنجش بیان ژن BDNF از روش ریل تایم PCR استفاده شد. برای تحلیل یافته ها نیز از آزمون آنووای یکطرفه استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد، عملکرد شناختی در پاسخ به شش هفته شنا کردن نسبت به گروه کنترل، بهبودیافته است (۰۰۱>P). همچنین سطوح بیان BDNF بافت مغزی در دو گروه تمرین افزایش معنادار نسبت به گروه کنترل داشت (۰۰۲>P). علاوه براین تغییرات بیان BDNF گروه شنا در آب سرد به لحاظ آماری بیشتر از گروه شنا در آب با دمای معمولی بود (۰۴/۰>P). نتیجه گیری: به نظر می رسد تغییرات بیان BDNF مسئول بخشی از بهبود عملکرد شناختی در پاسخ به تمرینات ورزشی است و شنا در آب سرد می تواند محرک مناسبی برای اثربخشی بیشتر تمرین بر BDNF داشته باشد.
Keywords:
فاکتور نوروتروفیک مغزی , هیپوکامپ و دمای آب.
Authors
امیر دلشاد
- استادیار، گروه فیزیولوژی و ایمونولوژی ورزشی، دانشگاه قم، ایران.
مجید سلیمی
- دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی کاربردی، دانشگاه قم، ایران.
زهرا میرآخوری
- استادیار، گروه تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :