تعلیم و تربیت ، چالش ها و راهکار هایی برای توانمند سازی دانش آموزان و بهبود روش های تدریس abstract
همانطور که مطلع هستیم مسیر پیشرفت و ترقی هر کشور را
آموزش و پرورش و نظام آموزشی همان کشور تعیین می کند. یادگرفتن و یادگیری کلید بالا بردن کیفیت منابع انسانی است. در نظام آموزشی است که انسان ها رشد می کنند و به افراد تاثیر گذاری در سرنوشت کشور مبدل می گردند. و
آموزش و پرورش است که رشد متعالی کشور ها را در همه زمینه های علمی و آموزشی و حتی فرهنگی و تربیتی رقم می زند. در واقع می توان گفت اگر کشوری دارای نظام
تعلیم و تربیت و
آموزش و پرورش منسجم و متمرکزی باشد می تواند وضعیت نیروی انسانی و کیفیت فاکتور های رقابتی خود را نسبت به سایر کشور ها بهبود بخشد. آنچه در این رابطه مهم است اینکه کلیه مسئولین و افراد جامعه در هر کشور و ملتی باید در این راستا از هیچ کوششی فروگذار نباشند. در واقع باید گفت برای ارتقای سطح علمی در جامعه و پیشرفت روز افزون در همه عرصه های علمی ، فرهنگی و هنری باید همه جامعه دست در دست یکدیگر نهند و در این راستا فعالیت خود را دنبال کنند. جهانی شدن موجب شده تا در بسیاری از موارد مرزهای سنتی آموزش و فناوریها از بین رفته و نیازمند آن است که دوباره تعریف شود. برای مثال از بین رفتن مرز بین دولتهای ملی و جامعە جهانی، بین فرهنگ ملی و خرده فرهنگ های تشکیل دهنده آن، بین مدرسه و جامعە محلی، بین خانه و مدرسه، بین آموزش و کار، بین دنیای کار و موسسات یادگیری، بین آموزش رسمی و غیررسمی، بین برنامە درسی از قبل تنظیم شده و انتخاب های افراد، بین شاگرد و معلم، بین والدین و فرزندان آنها، بین انسان و ماشین و حتی بین رشته های مختلف، موجب شده تا
چالش های عمده ای در آموزش ایجاد شود که به منظور برخورد با آنها و انطباق با تغییرات پیش آمده، برنامه ریزان و مربیان آموزشی بایستی گام هایی فوری و متهورانه برای تجدیدسازمان آموزشی در تمامی جنبه ها و ابعاد بردارند. قطعا در راستای اعتلای
آموزش و پرورش و نظام
تعلیم و تربیت چالش ها و مشکلاتی به وجود می آید. این
چالش ها و مشکلات ناشی از تحولاتی است که در مسیر پیشرفت واقع شده اند. افراد جامعه نباید نسبت به این
چالش ها و مشکلات بی تفاوت باشند و می بایست با همکاری و همفکری یکدیگر این مسائل و مشکلات را برطرف نمایند.