بررسی عملکرد قابهای خمشی با مهاربندهای مختلف در ساختمانهای فولادی بلند مرتبه تحت خرابی پیشرونده abstract
امروزه حوادث گوناگونی مانند: آتش سوزی، انفجار، برخورد وسایل نقلیه، خطا در محاسبات و غیره میتواند
باعث خرابی موضعی در سازه شود که در برخی از موارد گسترش این خرابی میتواند باعث تخریب کل سازه
و یا بخش زیادی از آن گردد، این پدیده را
خرابی پیشرونده مینامند. مطابق تعریف استاندارد ASC۷ تخریب
پیشرونده عبارت است از پخش شدن شکست اولیه محلی از المانی به المان دیگر که نتیجه آن تخریب کل
سازه و بخش وسیع نامتناسبی از آن است. برخی از تحقیق کننده گان در ارتباط با خرابی پیش رونده تفاوت
هایی بین
خرابی پیشرونده و تخریب نامناسب تفاوت هایی قائل شده اند،
خرابی پیشرونده تخریب کل یا
قسمتی از یک سازه است که به وسیله صدمه و یا شکسته قسمت به نسبت کوچکی از آن شروع و ادامه پیدا
کرده است ولی در تخریب نامناسب سازه به نسبت عامل اولیه نامناسب است. اولین تحقیقی که در مورد
خرابی پیشرونده انجام شد توسط ویلیامسون در سال ۲۰۰۳ میلادی بود که با استفاده از مدل دو بعدی به
مقایسه دو تحلیل استاتیکی و دینامیکی در مورد
خرابی پیشرونده پرداخته است. البته در آن دوره هنوز
آیین نامه ایی تدوین نشده بود و آیین نامه های
خرابی پیشرونده بعد از آن دوره تدوین شدند. بر اساس نتایج
تحقیقاتی که در گذشته انجام شده استفاده از مهاربندهای V شکل عملکرد بهتری در مقایسه با سایر
مهاربندها از خود نشان میدهند. در صورتی که تعداد طبقات مهاربندی شده بالای دهانه ی مورد نظر تا قبل
از نقطه عطف ساختمان باشد، زیرا در حالتی که
مهاربندها وارد ناحیه مجاور نقطه عطف ساختمان شوند به
علت شکل پذیری پایین در فشار با خرابی در فشار سبب کاهش سطح عملکرد ساختمان می شوند. در این
تحقیق می خواهیم نقش مهاربندهای فولادی را در سازه های فولادی را بعد از حذف ستون انجام دهیم.