عدم انطباق قوانین موضوعه کشور در ایجاد یک تشکل آموزشی، پژوهشی و صنفی متناسب با
مشاغل و حرفه های علم اطلاعات و دانش شناسی و نیز فقدان قوانین مرتبط در شکل گیری چنین تشکلی، کانون تمرکز متخصصین این حوزه در طی بیش از ۵۰ سال گذشته بوده است. این مساله در حال حاضر به یک فرصت تبدیل شده است. چشم انداز این فرصت استثنایی در بستر سازی ایجاد یک تشکل کانونی صنفی، بر تجارب کتابداران پیشرو در ایجاد انجمن های صنفی، توسعه حوزه های نوین شغلی در علم اطلاعات و دانش شناسی، شکل گیری دامنه های وسیع فنی، حرفه ای و شغلی با تکیه بر فناوری اطلاعات، دانش و ارتباطات، تاثیر بی بدیل مناسب سازی و تبادل اطلاعات در زندگی روزمره افراد و افزایش روزافزون بازار کار برای
مشاغل مرتبط با علوم اطلاعات، دانش شناسی و
مدیریت دانش متکی است. علاوه بر این، سازوکارهای شکل گیری یک تشکل صنفی مرجع در حوزه های تخصصی گوناگون مانند مهندسی و علوم پزشکی و پیراپزشکی، قابل مشاهده است. به این ترتیب با تکیه بر تجارب متقدمین، گسترش رشته های شغلی و حرفه ای مرتبط با علوم اطلاعات، دانش شناسی و
مدیریت دانش و شکل گیری سازوکارهای نوین در ایجاد کانون های مرجع صنفی می توان به تدوین و پیشنهاد لوایح قانونی ای پرداخت تا حمایت و پشتیبانی های صنفی تضمین گردد. در شکل گیری لوایح پیشنهادی می بایست دامنه، نقش، اهداف و وظایف
مشاغل و حرفه های مرتبط با علوم اطلاعات، فناوری و ارتباطات تبیین گردد. در این مقاله سعی بر آن داریم تا از طریق بحث و بررسی موارد پیش گفته، بستر شکل گیری انتظام شغلی و حرفه ای را به منظور تحقق اهداف حرفه ای آموزشی، پژوهشی و صنفی از طریق یک تشکل و سازمان قانونی و رسمی در حوزه علوم اطلاعات، دانش شناسی و مدیریت دانش، تحت عنوان "سازمان نظام مدیریت اطلاعات و دانش (نماد)" تشریح نماییم.