مبانی و شرایط مسئولیت مدنی شهرداری در ساخت و سازها

چکیدهشهرداری ها به دلیل وظیفه نظارتی و نیز صلاحیت صدور پروانه ساخت ، نسبت به سازه ها و ساختمان ها ، مسئولیت پیدا می کنند. گرچه مسئولیت شهرداری راجع به ساختمان متعلق به دیگران در صورت عدم رعایت قانونی تحقق پیدا می کند اما مسئولیت مدنی راجع بر ساختمان هایی که به دلیل عدم مراقبت شهرداری ایجاد خسارت می کنند، بطور مستقیم بر عهده شهرداری است.بر اساس وظایف محوله در قانون شهرداری ها و سایر قوانین و مقررات درباب مسئولیت مدنی شهرداری، مسئولیت این نهاد عمومی درکنار مسئولیت دولت و در شکل مسئولیت ناشی از فعل غیر بحث می شود.. تحلیل مسئولیت مدنی شهرداری بر اساس نظریه تقصیر، به لحاظ سختی اثبات تقصیر، حقوق زیاندیده را در معرض خطر قرار داده و اصل جبران کلیه خسارت را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر به روش تحلیلی – توصیفی انجام شده است. دکترین حقوقی ، قوانین و مقررات با توجه به پژوهش های پیشین مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سوال اصلی پژوهش حاضر اینست که مسئولیت شهرداری در برابر شهروندان مبتنی بر کدام تئوری حقوقی است و اینکه آیا این تئوری تا چه میزان حقوق شهروندان را تامین می کند؟ نتایج نشان می دهد؛ حقوق ایران تئوری تقصیر را پذیرفته است.مسئولیت مدنی شهرداری ناشی از ساخت و ساز و تخریب به طور کلی در بند ۱۴ ماده۵۵ قانون شهرداری مقرر گردیده است . این تئوری به دلیل موانع اثباتی، تامین کننده حقوق شهروندان نیست. از اینرو پذیرش مسئولیت شهرداری بر پایه نظریه خطا می تواند راهگشا باشد. با عنایت به گذشت چندین دهه از زمان تصویب قانون شهرداری ها و نیز قانون مسئولیت مدنی ، بازنگری جامع قوانین شهرداری و روزآمد ساختن آن امری ضروری و اجتناب ناپذیر است.

Keywords:

مسئولیت مدنی , تقصیر , خطر , حقوق شهروندان