منطقه
سرو در غرب و شمال غرب ارومیه در استان آذربایجان غربی در زون ساختاری سنندج-سیرجان که تحت تاثیر فازهای مختلف دگرشکلی قرار گرفته است . با توجه به مطالعات صحرایی محدودهی مورد مطالعه ، تهیه مقاطع نازک و مطالعه آنها در آزمایشگاه و بارزسازی دگرسانی های منطقه
سرو با پردازش بر روی تصاویر ASTER و همچنین تهیه نقشه چگالی و خطوارهها دارای ساختارهای
دگرشکلی شکنا وشکلپذیر است . به همین منظور روشهای تحلیلی مناسبی بر پایه تحلیل هندسه شکستگیهای کششی ، برگوارگیها به به منظور تفکیک فازهای دگرشکلی به کار گرفته شدهاند. بسیاری از سنگهای منطقه
سرو متعلق پالئوزوئیک پایینی و پالئوزوئیک بالایی هستند که تودههای گابرویی گرانیتی نفوذی در درون آنها هستند، که در طی حوادث تکتونیکی خاص در زونهای برشی میلونیتی شدهاند. این منطقه به احتمال زیاد لبه پلاتفرم پالئوزوئیک ایران مرکزی است که در پالئوزوئیک بالایی نخست ، تحت تاثیر ماگماهای بازیک و اسیدی قرار دارد بشدت تحت تاثیر حرکتهای برشی قرار گرفته اند که باعث شده همه سنگهای پالئوزوئیک و تودههای آذرین (گابرویی و گرانیت ) و هاله های
دگرگونی آنها میلونیتی شوند. تحلیل ساختاری انجام گرفته در این منطقه نشان داد که واحدهای قدیمی پالئوزوییک تحت تاثیر
دگرشکلی شکل پذیر بوده است در حالی که واحدهای جوان سنوزوییک با سازوکار شکنا دگرشکل شده است .