بررسی تاثیر پیشگیرانه ی دو دوز متفاوت دکسمدتومیدین بر بروز سرفه و تغییرات علایم حیاتی حین خروج لوله تراشه در مقایسه با گروه شاهد: یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی

مقاله پژوهشی مقدمه: مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ی تاثیر پیشگیرانه ی دو دوز دکسمدتومیدین با گروه شاهد بر بروز سرفه و عوارض تنفسی انجام شد. روش ها: تعداد ۱۰۵ بیمار در سه گروه ۳۵ نفره توزیع شده و در پایان عمل، ۱۰ دقیقه قبل از خروج لوله تراشه، بیماران گروه یک ۰/۵ میکروگرم بر کیلوگرم دکسمدتومیدین بلوس و سپس ۰/۳ میکروگرم بر کیلوگرم انفوزیون، گروه دو ۰/۵ میکروگرم بر کیلوگرم دکسمدتومیدین بلوس و سپس ۰/۵ میکروگرم بر کیلوگرم انفوزیون و گروه سه، ۱۰ دقیقه قبل از خروج لوله تراشه، نرمال سالین با حجم مساوی گروه یک و دو به صورت بلوس و سپس با حجم مساوی دو گروه دیگر به صورت انفوزیون دریافت نمودند، فراوانی و شدت سرفه در سه گروه ارزیابی و مقایسه شد. یافته ها: تعداد ۳۳ نفر (۳۱/۴ درصد) دچار سرفه شدند، ۷ نفر (۲۰ درصد) از گروه دکسمدتومیدین ۰/۵، ۹ نفر (۲۵/۷ درصد) از گروه دکسمدتومیدین ۰/۳ و ۱۷ نفر (۴۸/۶ درصد) از گروه شاهد بودند. فراوانی بروز سرفه در بین سه گروه اختلاف معنی دار داشت (۰/۰۲۴ = P). از نظر شدت، ۱۰ نفر (۳۰/۳ درصد) بیماران، دچار سرفه ی شدید شدند که ۲ نفر (۲۲/۲ درصد) از گروه دکسمدتومیدین ۰/۳ و ۸ نفر (۴۷/۱ درصد) از گروه شاهد بوده و موردی از سرفه ی شدید در گروه دکسمدتومیدین ۰/۵ مشاهده نشد و شدت سرفه در بین سه گروه اختلاف معنی دار داشت (۰/۰۰۹ = P). نتیجه گیری: استفاده از انفوزیون ۰/۵ میکرو گرم بر کیلوگرم دکسمدتومیدین به دنبال دوز بلوس ۰/۵ میکروگرم بر کیلوگرم دکسمدتومیدین، با کاهش بروز و کاهش شدت سرفه بعد عمل همراه بود و با ثبات بیشتر همودینامیک بیماران همراه می باشد.

بررسی تاثیر پیشگیرانه ی دو دوز متفاوت دکسمدتومیدین بر بروز سرفه و تغییرات علایم حیاتی حین خروج لوله تراشه در مقایسه با گروه شاهد: یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی Keywords:

دکسمدتومیدین , سرفه , علایم حیاتی , لوله گذاری داخل تراشه