مقایسه دوز جنین در پرتودرمانی تمام مغز توسط کبالت۶۰ و شتاب دهنده خطی

مقاله کوتاهمقدمه: با توجه به افزایش نیاز به استفاده از پرتوهای یونیزان در دوران بارداری، افزایش میزان سرطان مرتبط با پرتودرمانی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، تعیین دوز جنین حاصل از پرتودرمانی کل مغز با دو روش دستگاه درمانی کبالت ۶۰ و شتاب دهنده ی خطی فوتونی می باشد.روش ها: دوز جنین با استفاده از فانتوم آلدرسون راندو، پس از اجرای کالیبراسیون تراشه های TLD-۱۰۰، در هفته های ۱۲، ۲۴ و ۳۶ بارداری بنابر فاصله از میدان اصلی درمانی مورد ارزیابی قرار گرفت. تابش کل مغز با درمان میدان های جانبی متقابل موازی با فانتوم در وضعیت خوابیده به پشت انجام شد. تکنیک درمانی در هر دو دستگاه SSD بود که به ترتیب برابر با ۱۰۰ و ۸۰ سانتی متر برای دستگاه شتاب دهنده و کبالت انتخاب شدند. دوز جذبی در تراشه های TLD به وسیله ی دستگاه قرائت گرTLD اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین دوز در شرایط بدون محافظ در سنین حاملگی ۱۲، ۲۴ و ۳۶ هفته حدود ۴۷ ± ۹۲۶، ۱۲۵ ± ۲۱۶۰ و ۴۹۸ ± ۶۳۷۲ میکروگری برای پرتوهای گاما کبالت-۶۰ و ۲۰۷ ± ۴۵۵۹، ۲۶۰ ± ۶۰۰۵ و ۲۲۸ ± ۶۳۸۳ میکروگری برای اشعه ی ایکس MV ۹ شتاب دهنده خطی بود.نتیجه گیری: نتایج دوزیمتری نشان داد که بیشتر دوز از پراکندگی داخلی پرتو در بدن مادر می آید، محافظت از شکم فقط تا حدی می تواند موثر باشد با توجه به اینکه با افزایش سن جنین، تغییرات دوز دریافتی زیاد می شود، بهتر است در بررسی دوز دریافتی جنین به عدد میانگین اعتماد نشود و دوز جنین بر اساس بیشترین سن آن برآورد شود.

مقایسه دوز جنین در پرتودرمانی تمام مغز توسط کبالت۶۰ و شتاب دهنده خطی Keywords:

دوزیمتری ترمولومینسانس , پرتودرمانی , دوزیمتری پرتوی