پیامدهای شکستگی ستون فقرات توراسیک و لومبار در اطفال

مقاله پژوهشیمقدمه: این مطالعه با هدف بررسی پیامدهای رادیولوژیکی (دفرمیتی) و بالینی، متعاقب دو نوع رویکرد درمان طبی و یا درمان جراحی در اطفال مبتلا به ترومای ستون فقرات انجام شد.روش ها: در این مطالعه که به صورت هم گروهی گذشته نگر انجام شد، بیماران زیر ۱۸ سال مربوط به یک بازه ی زمانی ۱۳ ساله (۱۳۸۶-۱۳۹۸) که به علت ترومای ستون فقرات در قسمت های توراسیک و یا لومبار، در یک مرکز تروما، تحت درمان طبی یا جراحی قرار گرفته بودند، مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند. مشخصات دموگرافیک، مکانیسم آسیب، شرایط بالینی، رادیولوژیک و نوع درمان از پرونده های پزشکی استخراج شد. در زمان پیگیری بیماران، پس از ارزیابی وضعیت نرولوژیک و تصویربرداری ستون فقرات، مشخصات اولیه و ثانویه ی بیماران، مقایسه گردیدند.یافته ها: تعداد ۷۹ بیمار با میانگین سنی ۳/۵ ± ۱۴/۳۶ سال وارد این مطالعه شدند و بطور میانگین، تحت پیگیری ۳۶ ماهه قرار گرفتند. شکستگی در ۴۲ بیمار به صورت تک مهره و شایع ترین شکل آن کمپرشن بود. نقص عصبی اولیه در ۱۴ درصد بیماران وجود داشته که ۲/۶ درصد نقص ناکامل و بقیه تظاهر پاراپلژیک داشتند. درمان در ۳۸ بیمار به صورت جراحی انجام شده بود. بیش از یک سوم بیماران با نقص عصبی در بررسی اولیه، نهایتا بهبود نرولوژیک داشتند و قادر به انجام فعالیت های شخصی بدون وابستگی بودند. در زمان پیگیری، ۵۳/۲ درصد بیماران دارای اسکولیوز بودند. اسکولیوز در بیمارانی که تحت جراحی قرار گرفته بودند، بیشتر بود. شکستگی در سطوح متعدد با میزان کمتری کیفوز توراسیک همراه بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد جهت تصمیم درمانی، بهتر است آستانه ی جراحی بالاتری برای TLICS در نظر گرفته شود.

پیامدهای شکستگی ستون فقرات توراسیک و لومبار در اطفال Keywords:

اطفال , شکستگی ستون فقرات , ارزیابی پیامد , مشخصات عصبی , اسکولیوز