کاربست مفهوم هنر اشراقی و سمبل فطری شهید آوینی در رسانه دینی

در حوزه فرهنگ، رسانه و هنر، بیان مفاهیم معنوی و غیرملموس، معمول تر از مفاهیم مادی و ملموس است. بدین خاطر نیاز به ابداع راهبردهای فرهنگی و هنری موثر در جهت انتقال پیام به مخاطب از سوی تهیه کننده و سازنده است. در رسانه ملی نیز برنامه هایی با محوریت دین و با هدف گفت وگو پیرامون جهان بینی اسلامی، بیشتر در معرض این موضوع هستند و لازم است مفاهیم معنوی و غیرمادی را به طرزی صحیح و تاثیرگذار به مخاطب ابلاغ کنند. در این راستا؛ هدف پژوهش حاضر بررسی کاربست الگوی اشراقی و سمبل فطری شهید آوینی در رسانه دینی است. برای تحقق این امر از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده و شیوه گردآوری داده ها، کتاب خانه ای و از طریق تحلیل داده های تطبیقی و مشاهده برنامه ها و تولیدات این حوزه است. مطالعه موردی این پژوهش واکاوی برنامه تلویزیونی «زندگی پس از زندگی» ویژه برنامه افطار تلویزیون است که از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۲ در حال پخش بوده است. با انتخاب نمونه تصادفی برنامه هایی از این مجموعه به تحلیل فرم و محتوای آن پرداخته شده تا مشخص شود چه میزان از عناصر آن ها، مبتنی بر رویکرد هنر اشراقی و سمبل فطری است. نتایج این تحقیق نشان داده است که مولفه-های موجود در مقوله هنر اشراقی شهید آوینی که پیش تر و بیش تر در سینما به کار گرفته شده؛ قابلیت پرداخت و استفاده در برنامه های دینی رسانه ملی را دارد، و بهره گیری از عناصر مبتنی بر سمبل فطری در وجه هنری و نمایشی برنامه ها می تواند در ابلاغ مفاهیم معنوی به صورت درونی و نهان در مخاطب کارساز باشد.

کاربست مفهوم هنر اشراقی و سمبل فطری شهید آوینی در رسانه دینی Keywords:

هنر اشراقی , سمبل فطری , برنامه سازی دینی , رسانه دینی , رسانه ملی