نقش عزت نفس و خودپنداره از پیری در پیش بینی مشارکت در فیزیوتراپی
Publish place: Longevity، Vol: 2، Issue: 1
Publish Year: 782
Type: Journal paper
Language: English
View: 64
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_LONG-2-1_005
Index date: 5 November 2024
نقش عزت نفس و خودپنداره از پیری در پیش بینی مشارکت در فیزیوتراپی abstract
این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین عزت نفس، خودپنداره از پیری و مشارکت در فیزیوتراپی در میان بزرگسالان تهران انجام شده است. این مطالعه بررسی می کند که چگونه این عوامل روان شناختی پیش بینی کننده های مشارکت در برنامه های فیزیوتراپی هستند. این مطالعه با طراحی مقطعی و شامل 160 شرکت کننده به صورت تصادفی از تهران انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشارکت در فیزیوتراپی، مقیاس عزت نفس روزنبرگ و پرسشنامه خودپنداره از پیری جمع آوری شدند. تحلیل های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی با استفاده از نرم افزار SPSS-27 برای ارزیابی روابط بین متغیرها انجام شد. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری بین عزت نفس و مشارکت در فیزیوتراپی (r = 0.45, p < 0.01) و بین خودپنداره از پیری و مشارکت در فیزیوتراپی (r = 0.39, p < 0.01) وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که عزت نفس (B = 0.53, p < 0.01) و خودپنداره از پیری (B = 0.41, p < 0.01) پیش بین های معناداری برای مشارکت در فیزیوتراپی هستند. این مطالعه نتیجه گیری می کند که تقویت عزت نفس و پرورش نگرش های مثبت نسبت به پیری می تواند به طور قابل توجهی مشارکت در فیزیوتراپی را افزایش دهد. این یافته ها اهمیت مداخلات روان شناختی در ارتقای رفتارهای سلامت جسمی را برجسته می کند. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین عزت نفس، خودپنداره از پیری و مشارکت در فیزیوتراپی در میان بزرگسالان تهران انجام شده است. این مطالعه بررسی می کند که چگونه این عوامل روان شناختی پیش بینی کننده های مشارکت در برنامه های فیزیوتراپی هستند. این مطالعه با طراحی مقطعی و شامل 160 شرکت کننده به صورت تصادفی از تهران انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشارکت در فیزیوتراپی، مقیاس عزت نفس روزنبرگ و پرسشنامه خودپنداره از پیری جمع آوری شدند. تحلیل های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی با استفاده از نرم افزار SPSS-27 برای ارزیابی روابط بین متغیرها انجام شد. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری بین عزت نفس و مشارکت در فیزیوتراپی (r = 0.45, p < 0.01) و بین خودپنداره از پیری و مشارکت در فیزیوتراپی (r = 0.39, p < 0.01) وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که عزت نفس (B = 0.53, p < 0.01) و خودپنداره از پیری (B = 0.41, p < 0.01) پیش بین های معناداری برای مشارکت در فیزیوتراپی هستند. این مطالعه نتیجه گیری می کند که تقویت عزت نفس و پرورش نگرش های مثبت نسبت به پیری می تواند به طور قابل توجهی مشارکت در فیزیوتراپی را افزایش دهد. این یافته ها اهمیت مداخلات روان شناختی در ارتقای رفتارهای سلامت جسمی را برجسته می کند.
نقش عزت نفس و خودپنداره از پیری در پیش بینی مشارکت در فیزیوتراپی Keywords:
