امکان سنجی تکمیل زنجیره ارزش کیوی با تشکیل تعاونی کارگاه های خشک کن در استان گیلان

سالانه درصد بالایی از محصولات کشاورزی تبدیل به ضایعات می شود و کشاورزان را متحمل ضررهای جبران ناپذیری می کند. یکی از موثرترین راهکارها جهت کاهش حجم ضایعات و اتلاف محصولات کشاورزی ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی است. صنایع تبدیلی در بخش کشاورزی گام اصلی در تکمیل زنجیره ارزش بشمار می رود که سبب ایجاد ارزش افزوده و ارزآوری می شود. خشک کردن میوه جات جزئی از صنایع تبدیلی است که ازجمله روش های نگهداری طولانی مدت محصولات، محسوب می شود. هدف اصلی پژوهش امکان سنجی تکمیل زنجیره ارزش کیوی به عنوان مهمترین محصول باغی استان گیلان از طریق تشکیل تعاونی کارگاه های خشک کن در این استان بود. بدین منظور ابتدا نقشه زنجیره تامین میوه کیوی استان گیلان استخراج و ترسیم گردید. نتایج بررسی زنجیره تامین کیوی نشان داد که بهترین مرحله برای راه اندازی کارگاه خشک کن، بلافاصله پس از درجه بندی (سورتینگ) در سردخانه است. همچنین بررسی نظرات اعضای زنجیره تامین نشان داد که کیوی دوقلو، کیوی پس سورت و کیوی کوچک تر از حد استاندارد به ترتیب به عنوان مناسب ترین کیوی جهت استفاده در فرآیندخشک کردن، هستند. بر اساس نظرات اعضای زنجیره، ایجاد ارزش افزوده از مهمترین منافع و مزایای ایجاد مرحله خشک کردن کیوی در طول زنجیره ارزش این محصول در استان گیلان است. همچنین کاهش ضایعات و افزایش مدت زمان نگهداری به ترتیب در رتبه های بعد قرار دارند. بر اساس نظرات جمع آوری شده، سردخانه دار و بعدازآن باغدار مناسب ترین گزینه برای مدیریت کارگاههای خشک کن کیوی هستند. مالکیت خصوصی شامل فردی و سهامی خاص با اندکی تفاوت بیش از مالکیت تعاونی پیشنهادشده است. درصد برابری از افراد با راه اندازی و مالکیت کارگاه به صورت تعاونی و یا فردی موافق بودند

امکان سنجی تکمیل زنجیره ارزش کیوی با تشکیل تعاونی کارگاه های خشک کن در استان گیلان Keywords:

تعاونی , زنجیره تامین , صنایع تبدیلی , کیوی دو قلو