بررسی اثر روش های مختلف اسانس گیری بر کمیت و کیفیت اسانس آویشن منطقه شهمیرزاد استان سمنان

اسانس های گیاهی در طیف وسیعی از محصولات دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی مورداستفاده قرار می گیرند. روش استخراج اسانس های گیاهی می تواند درصد و نوع ترکیبات شیمیایی موجود در آن را تغییر دهد. گیاه آویشن (Thymus vulgaris L.) متعلق به خانواده Lamiaceae می باشد. این جنس در ایران ۱۸ گونه پایا و معطر دارد که در مناطق مختلف کشور رویش دارند. این گیاه معمولا به صورت تازه یا خشک به فروش می رسد و یا اسانس آن گرفته می شود در این تحقیق اسانس حاصل از آویشن با دو روش تقطیر با آب و استخراج با مایکروویو، استخراج گردیده و ترکیب شیمیایی اسانس های حاصل به کمک دستگاه کروماتوگرافی گازی – اسپکتروسکپی جرمی GC/MS شناسایی شد یافته ها نشان داد که اجزای اصلی اسانس آویشن دنایی در روش تقطیر با آب به صورت پاراسیمن ۱/۱۶% گاما ترپینن ۰/۹۶% تیمول ۶۶/۱۵ کارواکرول ۱۸/۲۰ و کاریئوپیلن ۲/۲۰ و در روش استخراج به کمک مایکروویو درصد اجزا به صورت پاراسیمن ۳/۰۵ گاما ترپینن ۲/۹۲ تیمول ۷۸/۴۸ کارواکرول ۶/۵۷ وکاریئوپیلن ۴/۲۲ بوده است. تفاوت در روش استخراج به ویژه از جهت درجه حرارت و زمان فرایند سبب تغییر در ترکیبات شیمیایی به دست آمده می شود. همچنین مشاهده شد که هنگامی که گیاه در مایکروویو خشک می گردد به علت سرعت بالای خشک شدن کیفیت اسانس حفظ می گردد.

بررسی اثر روش های مختلف اسانس گیری بر کمیت و کیفیت اسانس آویشن منطقه شهمیرزاد استان سمنان Keywords:

اسانس , روش تقطیر , گیاه آویشن , میکروویو