چکیده: «گردشگری هوشمند» با توجه به انقلاب در نسل جدید فناوری های اطلاعات و ارتباطات سرعت گرفته و به سرعت به یکی از جریانات پیشرو در ادبیات پژوهشی تبدیل شده است. این مفهوم در دولت ها و حوزه کسب و کار نفوذ کرده و با تلاش برای توسعه دستگاه ها، خدمات و مقاصد
گردشگری هوشمند همراه بوده است. با این حال، تجربه ها به عنوان تمرکز اصلی توسعه هوشمندی در گردشگری و مقاصد، توجه نسبتا کمی در گفتمان هوشمند دریافت کرده اند. مقاصد هوشمند، به عنوان اکوسیستم های جدید که توسط زمینه های جغرافیایی خاص پشتیبانی می شوند،
هم آفرینی یک تجربه
گردشگری هوشمند و غنی مبتنی بر فناوری را تسهیل می کنند. با این وجود، یک تعریف واضح و بررسی ابعاد آنچه که تجربه
گردشگری هوشمند را تشکیل می دهد، هنوز توسعه نیافته است. این مقاله قصد دارد سازه های اصلی پیشین تجربه های
گردشگری هوشمند (STE) را بررسی کند، یعنی: الف) تجربه های تقویت شده با فناوری و ب) مقاصد هوشمند، تا یک تعریف جامع از تجربه
گردشگری هوشمند ارائه دهد. با تکیه بر یک بررسی عمیق ادبیات، یک مدل مفهومی جدید برای این مفهوم توسعه یافته و یک
دستور کار پژوهشی برای تحقیقات بیشتر پیشنهاد می شود که بر اساس موضوعات و ابعاد کلیدی شناسایی شده این سازه شکل گرفته است. با ترسیم تجربه های
گردشگری هوشمند و ارائه مثال های واقعی، این پژوهش به مبانی نظری
گردشگری هوشمند و تجربه های گردشگران کمک می کند.