بررسی قابلیت های پویای مدیریتی مبتنی بر استراتژی سطح کسب وکار در بنگاه های اقتصادی ایران

یکی از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد نوآورانه بنگاه ها که در گذر زمان و با انباشت دانش و تجربه در مدیران به وجود می آید، قابلیت ها و توانمندی های مدیریتی پویا است. این توانمندی ها در فرایند تصمیم گیری و انتخاب استراتژی های بنگاه نقش بسزایی دارند. توانمندی های مدیریتی، همراه با قابلیت های پویا، می توانند کارایی و اثربخشی را افزایش داده و بنگاه را به سمت نوآوری و شکل گیری ساختارهای نوآورانه و پویایی که به طور یکپارچه در سرتاسر بنگاه گسترده شده اند، هدایت کنند. پژوهش حاضر با روش اسنادی - پیمایشی و با استفاده از پرسش نامه و نرم افزارهای SPSS و AMOS و بر اساس چهار استراتژی تدافعی، تحلیل گر، انفعالی و آینده نگر، نشان می دهد که قابلیت های پویای مدیریتی تنها درصورتی که با استراتژی های آینده نگر یا انفعالی همراه باشند، به طور غیرمستقیم بر عملکرد نوآورانه تاثیر می گذارند. این یافته ها با تاکید بر اهمیت هماهنگی استراتژیک در توسعه قابلیت های پویای مدیریتی برای نوآوری، می توانند مدیران را در بهبود و اصلاح شیوه های مدیریتی یاری کنند. همچنین، سیاست گذاران نیز می توانند با درک بهتر این موضوع، محیطی را ایجاد کنند که مشوق سرمایه گذاری در نوآوری برای بنگاه ها باشد.

بررسی قابلیت های پویای مدیریتی مبتنی بر استراتژی سطح کسب وکار در بنگاه های اقتصادی ایران Keywords:

قابلیت های پویای مدیریتی , عملکرد نوآورانه بنگاه , سرمایه انسانی مدیر , سرمایه اجتماعی مدیر , شناخت مدیر