بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های باکتریایی جداشده از عفونت ادراری در بیماران سرپایی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان بم در نیمه اول سال ۱۴۰۰ abstract
سابقه و هدف: عفونت دستگاه ادراری به عنوان یکی از شایعترین بیماریهای عفونی و موارد پزشکی سرپایی و بستری در جهان به شمار میرود. این پژوهش با هدف بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی در میکروارگانیسم های مولد
عفونت ادراری در بیماران سرپایی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان بم، به بررسی تاثیر آنتی بیوتیک های رایج در درمان این بیماری پرداخت. مواد و روشها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در نیمه اول سال ۱۴۰۰در مراکز درمانی شهرستان بم انجام گرفت و نمونه های ادرار پس از
کشت و تایید نهایی از نظر وجود عفونت، از لحاظ حساسیت میکروبی با روش استاندارد دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل واقع شدند. یافته ها: باکتری اشرشیاکلی عامل اصلی
عفونت ادراری شناسایی شد (۲۸.۵۷درصد) و پس از ان استافیلوکوکوس ارئوس با فراوانی %۲۰ و استافیلوکک ساپروفیتیکوس با فراوانی ۱۲.۸۵% شایعترین آنها بودند. نتایج سنجش حساسیت میکروارگانیسمهای عامل عفونت دستگاه ادراری نشان داد که حساس ترین دارو برای این بیماری، جنتامایسین و نیتروفورانتوئین است که میزان حساسیت باکتریها به آنها به ترتیب،۷۰ درصد و ۷۵ درصد می باشد. باکتریها بیشترین مقاومت را نسبت به نالیدیکسیک اسید و کوتریموکسازول نشان دادند اما کوتریموکسازول برای درمان
عفونت ادراری ناشی از استافیلوکک ساپروفیتیکوس کارایی دارد زیرا این باکتری بیشترین حساسیت را نسبت به این انتی بیوتیک(۷۷.۷%) و همچنین کمترین مقاومت را نسبت به نیتروفورانتئین(۰%) نشان داد. نتیجه گیری: در این مطالعه باکتریهای گرم منفی به ویژه اشرشیاکلی به عنوان عامل اصلی عفونت دستگاه ادراری شناسایی شد. نتایج این مطالعه حاکی از افزایش چشمگیر مقاومت آنتی بیوتیکی در بین عوامل
عفونت ادراری میباشد. بر اساس یافته های پژوهش توصیه میشود در انتخاب و تجویز آنتی بیوتیک جهت درمان تجربی دقت بیشتری بعمل آید و حتما الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری مولد بیماری قبل از تجویز دارو مورد بررسی قرار گیرد.