حقیقت وحی قرآنی از نگاه مستشرقان

چکیده: یکی از چالش های ادراکی بشر در طول تاریخ، فهم حقیقت «وحی» بوده که به دلیل پیوستگی اش با عالم معنا، دست یابی به آن را دشوار نموده است. این جستار کوشیده است حقیقت اصیل «وحی قرآنی» را از نگاه مستشرقان بررسی نماید. نتیجه این که حقیقت «وحی» در نگاه اسلام و مستشرقین تفاوت های زیادی دارد. مستشرقین درباره وحی بر پیامبراکرم(ص) بر این اعتقاد هستند که حقیقت وحی قرآنی چیزی نیست جز همان مطالب تورات، انجیل یا اشعار امیه بن ابی الصلت یا مطالبی که از ملاقات با مسیحیان دریافت شده است. در حالی که قراین بسیاری بر وحیانی بودن قرآن کریم و نزول آن از سوی خداوند بدون هرگونه دخالت بشری وجود دارد که برخی از مستشرقین حق اندیش نیز بر همین امر، اذعان کرده اند و نظریه اقتباس را رد می کنند؛ زیرا عهد قدیم تا زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله، به زبان عربی ترجمه نشده بود همچنین تفاوت ماهوی و سطح آموزه های تورات و قرآن و ناسازگاری آن ها، هم سو نبودن آنچه در تورات نسبت به پیامبران بیان شده با اهداف آنان و نیز ناسازگاری آموزه های وارد شده در تورات با عقل با نظریه اقتباس منافات دارد. قرآن کریم به دست برد و تحریف کتاب های تورات و انجیل اشاره کرده است که اگر پیامبر(ص) قرآن را از تورات اقتباس کرده بودند، سزاوار نبود که درباره تحریف آنها سخنی گفته همچنین افرادی از آیات قرآن استفاده کرده، قصد استنطاق و کشف مصدر قرآن (اقتباس از تورات و انجیل) از منظر قرآن را دارند، در حالی که از آیاتی که با صراحت تمام مصدر بودن تورات و انجیل را برای قرآن نفی می کند و آن را تهمت بزرگ می شمارد، غافل مانده اند. به جای احتمال اقتباس قرآن از تورات و انجیل، می توان احتمال داد که قرآن، تورات و انجیل از یک سرچشمه مشترک اقتباس شده اند.

حقیقت وحی قرآنی از نگاه مستشرقان Keywords:

مستشرقان , وحی , نظریه اقتباس , تورات , انجیل