سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

بررسی انتقادی ملاک های «شخص بودن» کارکردی در اخلاق زیستی

Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 40

This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_RIGH-7-1_002

Index date: 19 November 2024

بررسی انتقادی ملاک های «شخص بودن» کارکردی در اخلاق زیستی abstract

مفهوم «شخص» به  عنوان یک مفهوم کلیدی در فلسفه اخلاق، به موجوداتی اطلاق می شود که از شان و منزلت اخلاقی اساسی برخوردارند. ویژگی هایی مانند آگاهی، هوش، خودآگاهی و توانایی ارتباط، ملاک های شناسایی یک موجود به  عنوان «شخص» هستند. این مفهوم در مباحث حقوق بشر و اخلاق زیستی، به ویژه در مسائل حیات و مرگ مانند سقط جنین و نوزادکشی، اهمیت دارد. تبیین رویکردهای مختلف درباره مفهوم «شخص» می تواند تاثیرات عمیقی بر تصمیم گیری های اخلاقی و حقوقی داشته باشد. با اینکه در غرب استفاده از این اصطلاح رایج است و مبنا و ملاک بسیاری از داوری های اخلاقی و حقوقی است، در ایران هنوز به ابعاد اخلاقی آن پرداخته نشده و این خلا، بررسی دقیق را ضروری می سازد. این مقاله به بررسی دو رویکرد اصلی به مفهوم «شخص» در اخلاق زیستی می پردازد: رویکرد موهبتی که بر ارزش ذاتی همه انسان ها تاکید دارد و رویکرد کارکردی که تنها انسان هایی با ویژگی های خاص را واجد منزلت اخلاقی می داند. لازمه رویکرد کارکردی این است که همه انسان ها واجد شان و منزلت اخلاقی نیستند و حقوق برابر ندارند.

بررسی انتقادی ملاک های «شخص بودن» کارکردی در اخلاق زیستی Keywords:

بررسی انتقادی ملاک های «شخص بودن» کارکردی در اخلاق زیستی authors

fatemeh jamshidi

دانشجوی دکتری فلسفه و کلام (گرایش کلام امامیه) دانشگاه قرآن و حدیث قم

ahmad karimi

دانشیار دانشگاه قرآن و حدیث ، قم، ایران.

alireza alebouyeh

استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم. ایران.